зачудено (прил.) - и (сврз.)

Мече го изгледа зачудено и застана. – Каде ќе одиме? – Не прашај, туку брзај – нетрпеливо го потргна за рака Беличот. – Ќе ти кажам нешто.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Луѓето погледнаа зачудено и молчеливо кон мене и кон неа.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Го гледав зачудено и не знаев што да му одговорам.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)