згора (прил.) - бев (гл.)

На тоа згора беа се собрале сите глувци и стаори на голем собор, та сториа еден мезлич, дали да излезат од дупките надвор, да си појадат малку пченица и да му дадат на аџиата проштење, али да си седат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Така, свиркајќи со устата, патникот стаса пред вратата на градот Солун.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Во рацете селанецот носеше голема, од врбови прачки плетена кошница, која згора беше покриена со бела, чиста крпа.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)