„Пеј и ти“, му велат, „зошто молчиш; ќе онемиш во самотијава...“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
А оние кои те прашуваат зошто молчиш, нека го побараат твојот глас – тука е некаде во близина, заедно со Коеновиот, во некое ќоше.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Не можеа да сфатат зошто молчи и Карл...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)