Чана се подзавртува, ги следи двете жени со очите и којзнае зошто почнува да се смее.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Потоа, додека татко ти беше во војска – во морнарско костумче и бели хулахопки, веќе понежен на изглед, зошто почна да јадеш со сила.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Ниту пак зошто почна да ја смета за злонамерна – таа отсекогаш била за Македонија.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)