зошто (прил.) - го (зам.)

Не му е за леб. Инаку, шишево зошто го носиш.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Секако дека тоа го знаеше и Онисифор Проказник. И затоа непрекинато молчеше.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Стојан накратко му објаснил и зошто го викнал: – Ако не го потпишеш налогот за твојата жена, тогаш јас ќе ги потпишам двата и двајцата среќно ќе си живеете во НОВ ЧОВЕК.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Или, што е уште полошо, може да се случи, како што и самиот помислив, Асенета или Аристин да не најдат никого со кого би го испиле чајот за двајца околу пладне во градината крај црквата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тогаш не размислував зошто го спомна завидувањето, но сега ја разбирав потребата на луѓето да им се доверуваат на оние кои ги сметаат за аскетски надвор од општествените кругови.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
„А како би требало да реагира?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Помладиот војник се сврте кон постариот: „Зошто го отепа? Ќе го врзевме и ќе го спроведевме...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Зошто го набљудува? Зошто упорно го следи насекаде?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој владее и со можноста преку неконтролирано однесување да го стимулира незадоволството кај потчинетиот, а потоа користејќи ја својата власт да го казни непромисленото и неприлично однесување на потчинетиот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Зошто го правиш тоа?“ праша бегот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сталин? Тој, лично! Неочекувано му се јави на овдешниот Централен комитет со својот познат мирен глас, ти кажувам, а јас знаев зошто го стори тоа.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Зар не те зачудува таквото однесување?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Веќе знам зошто го држиш тој голем камен в рака.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Го зедов писмото – во него објаснуваше зошто го сторила она што го сторила: се вљубила во оженет офицер, останала трудна од него, тој ѝ рекол дека нема да се венча со неа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ако го наметнеше шалот зошто го наметнала, ако го врзеше околу вратот, зошто го врзала.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
И таа проклета стројничка: зошто го излажа и не му кажа дека се поколебале Попставревци да му ја дадат Викторија за жена?...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Се обидов да го исфрлам секој дел од тебе, а го исфрлив и моето срце, се обидов да ги задушам твоите зборови, вистини или лаги, а ја задушив мојата душа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
А, тој неминовно постои.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Зар знае тој дали сторил нешто и зошто го сторил тоа? Ако воопшто нешто сторил!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Таа депресивна атмосфера во која го најде потонат градот кој онака жив и разгргорен, ориентално темпераментен каков што го пречека кога за првпат дојде во него и кого и рабинот го поимаше како капија на Истокот, како европско предворие на Леванот и Бисер на Ориентот, свесен зошто го нарекуваа и Мајка на Израелот и Втор Ерусалим, сега при второто враќање во Солун го доживува како старо, разурнато гробје.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Сепак, овака преврзан, не ми е јасно зошто го развлекол лицето во кикот. - Заради апендиксот. - ? - „Апендиксот на сласта“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Не само што нешто правиш, туку и знаеш што и зошто го правиш.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Или тој Боге од Бањи измислува? Зар сѐ ова што го вели е лага?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Како дете тој бил многу пргав и непокорен, правел многу белји, та татко му честопати морал да го казнува и со ќотек.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Марија се уплаши Карл да не ја праша зошто го напушти, ако е добар.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Чуварот го испрати Еда со поглед до протнувањето под рампата на главниот влез и дури потоа се сврте да се искачи по скалите да види зошто го бара директорот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Пак отишле таму, во Тројкрсти, кај синовите на предавникот, а тие во меѓувреме не тргнале оп стапалките на татка си, биле партизани, станале офицери во нашата војска, и им кажале и кога го убиле и зошто го убиле и кај го фрлиле потоа татко им.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Мрмореше како да ги меле неповрзаните зборови: зошто го удирам, тој може да му каже на Баждара.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Веројатно можете да си претпоставите какво е тоа чувство на испразнетост кога и самите не знаете како ви се измушнало времето што исчезнало, каде ве оставило вас и зошто го сторило тоа? Со каква цел?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Или му дошло некако на ум дека тоа е најкраткиот пат до утехата, па побрза да ми ја соопшти оваа новина.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Младене, зошто го скрши прозорецот?
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Никој не му го знаел името на убиениот а тој одбил да открие кој е и од каде е.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Оче Симеоне, зошто го бричиш темето? праша едната негова половина.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Кога, еднаш, во паркот, му рече дека Иван е лекар, тој зеде шепа земја и ја наполни големата уста. „Зошто го стори тоа?“ се иплаши таа држејќи ги неговите раце. „Пијан си, немој...“ Ја погледна и се наведна. „Не, тоа, го сторив за да не прснам од смеа.“ А кога и рече за некој свој пријател лекар што некоја Марија го оставила, кога и рече дека тој бил највеличествената болка на светот, му ги пушти рацете.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
- Па зошто го студираш тоа? Јас бубам анатомија, за да станам аптекарка.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
А потоа, многу ми се допадна начинот на кој ми пријде.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ако нема господ, зошто го бараат насекаде и зошто го бркаат од секој човек.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Рака на срце, сè уште немав заборавено како да се насмеам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Тоа веќе ми го кажавте. Зошто го повторувате?“ праша Ема.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И зошто го направи тоа така строго, таинствено?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Глигор го здипли челото. Зошто го одби неговиот предлог?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ја подоткри јакната: „Гледај...“ ми рече, „гледај што најдов пред нашата зграда“.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не ми треба абер, знак, само колку да знам. Зошто го прашав срцето.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Можеби сакал да ги сочува тие имиња барем за себеси.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Како тоа тој го правеше, зошто го правеше, ќе разберете од оваа книга“.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
„Батко Онисифоре“ реков. „Зошто го мразиш твојот имењак со белег на лицето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога го прашав тоа попладне татко ти зошто се однесе така, зошто го избегна разговорот со жената, ми објасни дека тоа не му била намерата. Тој никогаш ништо не избегнувал.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Ми бегаш од пред очи за да не те прашам: зошто го отепа кучето?
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Зошто го правам тоа? За ништо.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Сега ние во Америка за анималс се грижиме како за луѓе“, велеше објаснувајќи зошто го храни смокот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Зар би плачел еден вистински убиец? Погледни му го невиното лице!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ми подава писмо, дали сум јас Никола Боткин ме прашува иако знае и кој сум и што сум, и зошто го гледам со недоверба.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И јас ти верував тебе, зошто го сруши тоа што го градевме, тоа за што се боревме, сонот што го сонувавме, зошто на нешето патување ваква болка чувствуваме?
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Луѓето стануваа чудни, се нишаа, се топеа пред моиве очи и веќе беа базја меѓу тркала и рогови од кои змиесто се извиваа секакви корења и се испретплеткуваа околу сенките да им ја пијат темната крв.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сепак, она што остана за мене како поука е дека секој творец на уметничкиот чин треба да знае зошто го чини, го изнедрува уметничкото од себе, зошто бара јавност за својата слабост, за својата поразеност, за она кое многумина би го сокриле.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Се почесто заклучувам дека ми работиш зад грб!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Палтото за кое многумина се чудеа зошто го носам на топло, а го носев само поради „Olimpikus“-от.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- Зошто го отру? Тапо гледаше во мене со искокорени очи како да виѓава на мене нешто од кое се плашат малите деца.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Требаше веднаш да го прашам тато или тетка Рајна за која жена татко ми мисли да се жени, зошто го одлагам тоа?
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Зошто да лаже кога навистина не знаел ништо?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- А бре зошто го прашуваш него?!!! Мене прашај ме.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Имаше видено како пушачите го прават тоа; но не знаеше зошто го правеа, можеби тоа беше само гест, еден од маниризмите, што беше структура на ритуалот на пушењето.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Зошто го велиш сево ова?“ се наднесе докторот прашално.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Пред вратата стоеше Дејко, зазбивтан и возбуден.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Заслепен од глетката, Јун Јианг стоеше со израз на почитување и рече, „Почитуван господине, кој си ти? и зошто го правиш тоа?“
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Само, додека мојата сестра го проколнуваше Бога зошто го изгуби нејзиното, јас го славев затоа што моето го спасија и се роди здраво и живо!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Погледни го – полураспаднато е. Не знаев зошто го зедов овде со себе, но сега знам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Што стана, бре Скрче, зошто го отепа?” го прашуваа луѓето. Но Скрче не можеше уста да отвори.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Убиецот веројатно би тврдел дека воопшто не бил на местото на злосторот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дури и сега беше сосем можно дека тој е само многу зафатен човек, кој нерасположено се прашува зошто го прекинуваат во работата. Никој не зборуваше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
— Да чујам, мудур ефенди!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- А зошто го направи тоа...!? (нежно, со благ потсмев изговорив) - Па, ти не си нормален, човеку!
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Ама прави си како сакаш – во септември никој нема да ти биде крив ако...
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Знам дека не може да се мери ужасот на срамот со ужасот на губитокот,“ пишуваше, „но срамот мене секако би ме убил, а и на детето кое би го родила не би можела да му овозможам вистински живот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- И Jan Palach се запали. - Навистина - ќе рече друг. - А зошто го направи тоа...?
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Следел со згрчена утроба: далеку од трудните жени и од каква и било помош на жилавите дојденци, Фиданка Кукникова го живеела својот ден со загатлива насмевка на лицето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во градот близу реката постоела и Пајкова џамија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но кога веќе објаснувам зошто го препознав пред малку Даскалов не е за отфрлање ни мојата упатеност дека од оние што слегнуваат пеш откај Сина Скала и рударското гратче малкумина го избираат овој пат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Зошто го удри Томе? - праша Ане, малку подналутена и намрштена.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Инаку, зошто го правите часописов?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ми подава писмо, дали сум јас Никола Боткин ме прашуваа, иако знае и кој сум и што сум, и зошто го гледам со недоверба.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Осип Сечковски кашлаше и викаше низ солзи: „Онисифоре, зошто го стори тоа, мамичката твоја?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
9. Ѓаволот ќе знае зошто го помнам сонувачот Маркс Баш во пабот Spanniards Inn во Лондон Но кога веќе го спомнав пабот Редно е да ви кажам дека таму често навраќаа И поетот Џон Китс и писателот Чарлс Дикенс Обајцата беа големи љубители на сонувачки пасијанс Па си редеа ред сон ред јаве И уште ред смеа ред тага Отпосле за нив се дозна дека му припаѓале На редот на големите сонувачи
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
- Убиваш, а зошто го правиш тоа? Мразиш, а не знаеш кого и зошто мразиш.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Прочитајте го мојот манифест и ќе знаете зошто го направив тоа”.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Знаејќи зошто го вика пашата, Тозлун-бег побрза да му се јави.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Можеби в зима ќе ѝ биде потребно на Амалија.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во заднината на неговата мисла беше свесен за тоа што го стори и зошто го стори.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
- Работата е во тоа – рече Роман Гигов Грофот – дека не ти верувам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ете зошто го зајмат од други, во случајов од жени (или, во други случаи, од благородници).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
— Најстина, знајш, бре Крчо, каде сет комитите? — го праша чаушот, небаре обичен муабет си прави, Крсте се прави дека не разбира ни зошто го праша.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Зошто го правеше тоа? Бидејќи по светот многу арамии шетаат.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Погледнав и видов: кутре - црно кутре. Сосем црно кутре. „Зошто го донесе кај мене? Пак ли да си навлечам некаква беља на глава!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Погледна кон оној што бегаше и го праша полковникот: - Што се случило? Зошто го бркате?
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Јас го правев тоа со страст што ме опијануваше, шмукајќи ја првин едната, а потоа другата брадавица, апејќи ги цицките чие менување на облините го чувствував на површината на усните и јазикот, кој застануваше на места за потоа одеднаш да направи свиок со врвот, да притисне, да потсети дека јас сум тука и дека таа игра не е надвор од мене, дека таа е дел од моето рацио, дека знам што правам и дека знам зошто го правам тоа.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тврди дека ја има и сликата што ќе ми ја открие тајната по која толку долго трагам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Горе го чувам тој список, на катот. Во долапот. Во најгорнот дел. Под неговата Козачка капа.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Да не си споулавела? Зошто го фрли клучот? Оди и ти по ѓаволите, мила!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Што ќе му одговорам ако ме праша зошто го сторив тоа.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
И сите се чудеа зошто го прави тоа кога никој не го повикал.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Си немал контрола ни над сопствената мисла, па затоа не си можел да ја следиш за да дознаеш кога заминала, каде, зошто го сторила тоа, по чие барање или наредба?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Потоа дојде баба ми со празна чинија и почна да ме кара: Абре синко, јас цело време ја барав чинијата со ручекот и луѓето ми останаа без манџа. Зошто го стори тоа?
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Во нејзиниот ѕвонлив глас успеа, во сета тревога, да забележам малечка зафркантска нота.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Господи, зошто го почнав писмото со некаков мирис на треви?
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
А зошто го избрале Езерцено а не рекана, е, татко ти мислеше оти само мирната вода ја смирува напнатоста.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Помислувајќи на својата мајка, па на Ататурк и на средбата со него, тој чувствуваше дека, со откривањето на битолските сиџили, им се оддолжил на обајцата, со своето враќање од Цариград, откако не го прифати предлогот на создавачот на нова Турција да ја продолжи својата судиска кариера во Цариград и откако на мајка си никогаш не ѝ ја откри причината зошто го напуштил градот на Босфор засекогаш, во времето кога таа веруваше дека ќе ѝ се оствари сонот за неговото заминување...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Му беше излишно да бара потврден одговор од старата која веќе беше зафатена околу шпоретот: сметаше, од друга страна, дека сега не е уште момент да седне спроти стариот за да го рапрашува како е, каде бил и зошто го држеле, ако тој воопшто смееше нешто од тоа да каже; а најпосле, веќе го чекаа новите другари на филмското ѓезме.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Му остана желбата да одлучува, притисната некаде во темните места на душата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Кога поигрувањето се претвораше во измачување, Клара го прашуваше доктор Гете: „Зошто го правите ова?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Зошто го сториле тоа?“ праша Винстон, по малку изненаден.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Го прегрна. „Зошто го сторив ова?” рече Дејв.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Само, зошто ли лаат кучињата и зошто го нема тато?
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Кога по онаа ноќ се освестил, веќе бил далеку од смеата на душманите и се чудел зошто го болат коските и зошто е без мантија.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Постојав малку и тргнав решително да ми каже од кого беше синиот плик и зошто го сокрила.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Зошто го велам ова? Токму затоа зашто таа тромеѓа воопшто не постои.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Доктор Гете (кој тогаш, на пример, пред една пациентка, која бесцелно се движеше по собата не застанувајќи, ја испружуваше својата рака попречувајќи ѝ го патот, а таа се наведнуваше, совладувајќи ја така препреката, и продолжуваше брзо и бесцелно да чекори по просторијата) одговори: „Мојата цел не беше да натерам некого да се запраша зошто го правам ова, туку зошто пациентката реагира така како што реагира.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А се случи токму во тие денови, кога се прашував зошто го нема, да слушнам дека убиле некого долу, во градот. Во некоја рација.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Јас овде си го заработувам својот леб и не е моја работа да преценувам зошто го убивте токму него.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Сталин? тој, лично! Неочекувано му се јави на овдешниот Централен комитет со својот познат мирен глас, ти кажувам, а јас знаев зошто го стори тоа.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
А таа тоа ми го признава.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ако отворам пенџере: - Зошто го отвораш пенџерето, ќе вели, кого сакаш да го видиш, ќе вели, и ќе пие само, ќе отпива од ракијата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кога го прашуваат зошто го прави тоа, одговара: „За да бидам жив.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
ДИМО: Зошто го викаш, синко?
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Она, кога ме храбреше: Каде ти е гласот? Зошто го криеш?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се виде зошто го прави тоа дури ноќта спроти Илинден кога снопот почна да гори оној час кога камбаната го објави почетокот на востанието.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Французите тоа ги вџаши од несфаќање зошто го одбегнуваат мостот и сигурно помислија дека тоа било поради камчето.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Нормална сум и тоа како – го повиши гласот тетка ми – ти многу добро знаеш зошто го зборувам ова.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Приказната за застреланиот можеше да го означи и свршетокот на приказната за Ведран.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Затоа, по неколку утра од доаѓањето во Лесново, тој кришум одел по неа кон шумата на ридот не сфаќајќи зошто го прави тоа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Мистеријата продолжила: зошто го променил Бог?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кога во муграта, брзајќи веќе и со згаснат фенер на чезата, се враќаа тивко в град, попот Никола ја праша Тодора: „Јас знам зошто го направи ова, ќерко.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
После ѝ рекла на полицијата: „Имам многу причини зошто го сторив тоа.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
- А зошто го заклаа, дедо? - прашав јaс.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Зошто го споменуваш него?, вели тој. Досега двапати му го спомна името.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Кога ја праша Богдан зошто го вика така, таа му кажа дека мажот ѝ со кого се развела така се викал и дека тоа го прави по навика.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Што мислиш, зошто го направив сето ова?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зошто го велам тоа? Да ѕирнеме низ меѓичката (!?), уважувајќи го ефектот на ретроспективна дисторзија: „ти си ми како дел од телото, како раката”, зборуваше таа исчезната хероина во набабрените - можеби би згрешиле ако кажеме: облаци; мевови („вреќи на зборови”, како што би рекле одредени африкански врачеви*) под таа оцртана површина.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
„Женственоста“ е средство преку кое геј-мажите можат да заземат конкретен, нестандарден, антисоцијален начин на суштествување, чувствување и однесување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Болничарот го крена Темелка и му рече на сакатиот: „Што му направи на човекот... Зошто го удри?“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
* На ова место по вторпат прекинав со пишувањето на приказнава, бидејќи во духот ми се јави кристално јасно прашање: – Зошто го лажеш?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Рече дека сигурно си знаела и ти! Зошто го премолча ова?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зошто го смисли тој професор по сомневањата? За да имаш со кого да ја вежбаш иронијата?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Капинка ме прашува зошто го врзувам, кај ќе го водам, а јас ѝ давам ишарети да молчи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Па да“, рече Паца. „Партиската организација бараше од Дисциплинската комисија Брзакот пред неа да се изјасни зошто го убил претседателот“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Си мислев, зошто го отепале, сигурно правел грешки, па се прашував какви грешки, дали крадел или лажел.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Но, потоа трикот е да се одржи неизвесноста на тие поими, да не се дозволи „несообразноста со родовата улога“ и „родовата нетипичност“ да се израмнат направо и симплистички со „женственост“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зад сето тоа се криеше големата сложеност на едноставноста, сиот тој ред на привидното спокојство да стане разбуричканост на споулавеноста - цветови сме што можат да пуштат отровни трња пред кои месото на животот не се повлекува туку им се нуди, им се остава да го параат, и јас веќе не знаев зошто го продолжуваме патот, иако Онисифор Проказник им рекол на неколцина дека ќе изгинеме и како мртви ќе ја победиме смртта зашто друг по нас ќе се бори: на бедниот со срце, господи, помогни му.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Полека, не биди лакома, ќе се засркнеш, а и сега ќе ручаме, зошто го јадеш јаболкото пред ручек?
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Зошто го велам ова? Бидејќи никогаш не зажалив поради одлуката што ја донесов кога го прифатив неговиот предлог да тргнам со него.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Вечерта ме сослушаа: — Зошто го скинавте весникот? — Затоа што лаже.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Крвта му блика од главата. Се наведнувам и го допирам. „Будала“, велам, „зошто го стори тоа?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Седна како на трње и зачека да слушне зошто го викнаа денеска на конакот и тоа обајцата главабашии.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Прочита дека тие подмолни луѓе, како причина за тоа зошто го бараат детето, навеле дека е Германче, родено во Германија, од татко Германец.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Овој сега се прашуваше зошто го изчепкува од заборав сивиот ден на стеството посиво од тој ден.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Зошто го сторил тоа? Не знам. Сметал дека треба да го стори и го сторил.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И помолил, за спокој на душата, сета машка челад на Мечкојадовците да носат обетка на левото уво и да колат сѐ што е дворјанско, под самур - калпаци, во зелени долами везени со злато и во кафтани од срмен кумаш ...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Нели, чудна шега на оној што ми шепотеше во увото?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ама ибн Пајко, иако не знаеше зошто го беа повикале него, го отвори својот тефтер и реши да го искористи присуството на големците.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Како тоа тој го правеше, зошто го правеше, ќе разбереш од оваа книга.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
И тоа поради банална причина: затоа зошто го читал тогаш проамериканскиот Нувел Обсерватер.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Корисно е во овој контекст да се потсетиме на нашиот заклучок од претходно дека „женственоста“ во машката геј-култура, по правило, е заменски идентитет: таа е идентитет што се користи наместо и како замена за облик на постоење што геј-мажите не можат да го добијат – односно, барем не толку лесно – во сопствените личности.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но ниту една болка не е доволно силна – дури и кога би си ги ископал очите, дури и кога би се подложил на најмачно бавно умирање; затоа што неговото Јас е одамна мртво и, ако нешто може да го оживее, тогаш тоа сигурно не е болката. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Значи, зошто го лажеш Аристин? – Затоа што секоја голема љубов – си возвратив сам на себе - почнува со три мали лаги... II Речиси две години откако оваа приказна е напишана и објавена во еден дневен весник, телефонски ми се јави еден машки глас, ми рече дека не се познаваме, дека е мој читател и дека има нешто необично да ми соопшти во врска со приказната „Чај за двајца“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Зошто го велам ова? Бидејќи моќникот е своевидна личност.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
XXI Јагулче Дримски, којзнае зошто го завикале Јагулче: дали зашто уште в пелени се прперкал, сакал да стане, веднаш да зачекори во животот, или неговиот кум имал некоја тајна своја, на која само тој имал право, остана нејасно за секогаш!
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
- Ти си го тепал Бата. Зошто? - Зошто го отру Наполеона.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Е сега, зошто го правиме ние тоа? Џамии, турбиња, текиња...
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Не се знаеше ни кој, ни кога, ни зошто го донесол записот таен, на книга сочинет, и го оставил токму таму, и каква е смислата на буквите, и каква е смислата на тие дејанија – да се донесе тој запис токму во нашето царство, во нашата пречесна црква, и токму во таа подземна одаја кон истокот на светлината што гледа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)