Нагорничавиот пат по кој мораат да се искачуваат геј-мажите за да се здобијат со прифатеност и еднаквост е најстрмен кога минува низ подрачјето на еротското чувство и на романтичната љубов.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И така не ги ни сметаат за неуспеси, туку едноставно како дополнителни сликовитости, разработки и потврди за суштествувањето како играње улога.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ете зошто мелодрамата, а не трагедијата, е естетската форма што ѝ е најподобна на машката геј-култура.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Машката геј-култура навистина се гордее со неавтентичноста бидејќи неавтентичноста има потенцијал да ги срамни диференцијалните мерила и степени на сериозноста, да ги разглоби општествените хиерархии што се потпираат врз нив и да промовира поегалистарен општествен поредок – барем некој што ќе им биде поблагонаклонет на стигматизираните или на маргинализираните групи.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)