Ќе се навратиме пак на некои нивни елементи.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ги прошета дланките од слабините нагоре и изобилно ги наполни со нејзините чиниш секогаш надојдени дојки.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Но, некои од нив премногу очигледно зависат од едно тематско или психолошко или алегорично читање, кое го третира судирот мајка-ќерка просто како кодирање на машкото геј-искуство (отфрленост од мајката, обезмоќеност, пркос, излегување).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Се разбира, многу машко геј-искуство е кодирано во таа сцена: сигурно, некои геј-мажи се ложат на овој кинематографски момент затоа што во него гледаат претстава на емоции што им се познати од сопствениот живот, ситуации што и самите веќе изобилно ги искусиле и од значително непосредно искуство.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)