истовремено (прил.) - бесмислен (прид.)

Растегната помеѓу иронијата и тајниот компромис, Дишановата уметност се протега сѐ до „јазикот“ и „однесувањето“, за да може да ја истакне (потполно лаички), сопствената идентификација со животот, со постоењето и состојбата на човекот, постоење и состојба двосмислени и неразбирливи, преоптоварени со значења и вредности, но, истовремено бесмислени и парадоксални, со надареност и потсмев подарени од претпоставениот и мошне скриен Творец, кого уметникот неодредено го имитира. превод: Леа Марсел Дишан: Илјада струни 202 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)