Го замислувам како лежи горе во гробот, како некој жив во пот го замислувам, легнат со нешто гломазно и тешко на градите. Балвани, надуени и тешки.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Можеш да ги видиш како лежат во вировите под врбите и мавтаат со опашките!“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
— Кој е тој непознат човек шо сака да ми помогне? — праша Најдо и се протегна да ги размрда мускулите, да му се раздвижи крвта, бидејќи ете, неколку дена како лежи во темната јама без воздух, без светлина, бетер од оние во прилепскиот затвор и во Катилане во Битола.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
По неколку минути влезе Тина најоѓајки ја Томето како лежи во креветот и липа безнадежно.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Кога ја враќале во нивната куќа, Густав ја прашувал: “Зошто побегна од дома?,” таа секогаш одговарала исто: “Јас овде не сум дома.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Полицијата ја наоѓала како лежи на некоја клупа, како седи потпрена на некое дрво, како стои надвисната на оградата на некој мост.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)