како (прил.) - помине (гл.)

Тука дедот Ристе се поднасмевна и се опули лево и десно да види как помина оваа негова шега.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Најпознатиот цар Самуил и неговите слепци многу добро знаеме како поминале, а единствен цар со кој би можеле да се пофалиме е само Ѓорѓи Колозов од македонските приказни.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Кога дојде? Како помина? - следуваше прашање по прашање.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Како помина на училиште, - ме праша тој по обичајот.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
МАРА: Кажуваш многу врнело. Зборувај како поминавте со Анѓелета? (Сите придобрани до него чекаат одговор, а Мара му притурува во филџанот).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
– „Море ние, Силјане, сполај Богу, си поминуваме, туку ти, ти како помина по туѓина, кажи ни некои унерии, елбете тоа, што си видел ти, ние не сме виделе,“ му рекле селаните.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
И го слушаа како помина крај сите нив и како се доближува до своето легло, потем веќе и како си ја зема својата вреќичка, како си ги става во неа токмакот, мистријата, пилата, висакот и неколкуте клобариња конец, а потоа и како си заминува со бавен, изморен чекор.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
СТЕВО: Како помина славата? СИМОН: Која слава? (Пауза. Стево седнува. Го чита весникот.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ошол дома на ноќеф, преспал ноќта и утредента, коа се разбудил, го прашал брат му: „Како помина, брате, ноќеска? Дали спа лесно?“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
До вчера од дома жално и копнежливо го гледавме овој козји ешелон како поминува предводен од Чанга и неговите прчови, а сега бевме негов дел.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Забележав една медицинска сестра како поминува.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Скоро секој ден кога Билјана се враќа од училиште, ја прашувам: - Биле, како помина денес?
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)