- Како те пуштија тебе, Неделко, прашувам, а него - не?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ништо не пишеш за срештата со Паскал, дали нешто исползува од неговото запознавање. Како те прими?
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Тоа сум јас. Еј џукело Ќе се сретнеме пак. И ќе ти кажам еј како те сакав куче едно.
„Курвите на ѓаволот“
од Елена Велјановска
(2013)
Не ти е умот во неговите можеби поучни, корисни зборови, не оти го слушаш тој час, ти просто го гледаш како те краде, како лакомо сѐ следи.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
- Ами, како те пуштија, го прашувам, како те пуштија стражарите, старешините, му велам, таму уште се тепаат...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Потаму? Како те донеле во плевнава? - настојува татко му да дознае што подобро.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)