Соопштуваше возбудено и панично, па и колку и да си спокоен и студен како мраз, сепак гласот негов те каса морничаво во душата, па помислуваш дека нешто најстрашно се случува: бесење, колење, стрелање.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Има - одговори Трајче. - Тука, на Велјанова Ливада има едно многу студено изворче. Водата е како мраз студена.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)