Таа е простор, еден вид сцена, на која се гледа како набљудувачот - оној што ни ја нуди, размислува за себе си.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Можеби затоа не еднаш, и тоа последниве две години, обично ноќе, в кревет, пред да му се приближи сонот, тој ги претресуваше предностите, можностите, а и сите потешкотии што би можеле да произлезат од влегувањето во светот на привилегираните, па дури и како обичен статист, или поточно само како набљудувач.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)