Оној што од сите можни најмногу го мразам: „Во пубертет си и сосема е природно што си незадоволна од себе и својот изглед.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Просто гледам како одговорот што го наоѓам ги руши сите филозовски системи наназад како бескрајна низа од карти: една карта урива друга и така со ред наназад.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Сега би напишал и стотици, илјадници зборови, за малкуте зборови што требаше да ѝ ги напишам, од моите чести и некогаш мошне долги престои далеку од неа, во моите долги дипломатски години, како одговор на нејзините писма со нејзината душа, напишани со чудесен краснопис, учен уште во нејзиното детство кај француските лазаристи во Солун.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
И што добив како одговор?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)