СТРИКО МАРКО: (Гледајќи дека жените плачат и ронат солзи).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Или, можеби, ништо не криеше. Како орев од кој вешта верверица ја извадила на неразбирлив начин јатката оставајќи на тврдата кора фантастично мало дупченце.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
КАРАМАН АТАНАС: (Доаѓа сам, пијан, придружен од Цигани свирачи). Ах, бре, стрико Марко!... Да пукнам, како орев да пукнам!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Камењата по кои се сопинаа се превртуваа тропајќи како ореви.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)