Селото го запалија и како фурија заминаа пустите турчишта.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Томето скокна од столицата, го гушна татка си, ја бакна мајка си и со Тина излетаа надвор како фурии.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Да знаеш, има само една година, а како фурија руши сѐ по станот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
На пладне, како фурија со долга коса, се втурнува во дневната соба, гладна и уморена, ама не легнува да одмори, туку менува маица и пак низ врата, мојата ангеларија, со која можам да комуницирам само ако ја оставам на раат.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Од врата излегуваше како фурија, а старицата мавташе по него со ќесето со сендвичот полн со марула.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Ушите? - го праша. - Молам? - Ѓорѓија вознемирено се потфати за увото, мислејќи дека можеби нешто таму му застанало.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)