како (прил.) - јаболко (имн.)

Од нив сега наеднаш беше исчезнато сѐ друго, беше еден судбински миг кога беа само со овој човек пред себе и тоа беше едно такво чувство, цело, како јаболко, а беше и некаква измореност, која израснува во задоволство.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сакаше да рече, нешто заповеднички, но се воздржа, па Чанга продолжи: – Ги гледате ли, почитувани граѓани нашиве јадри чеда, со лица црвени како јаболко, наспроти вашите кревки, небаре недохранети градски деца.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
ШЕФОТ: Значи, една година пред ти да го преземеш 212, кај насипот беше згазена жена. Велат, лична како јаболко.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Ситен и грд, а ете ми ја зеде Златанка, како јаболко ја скина од дрво.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Иако однадвор изгледаше здраво, црвот како јаболко го нагризуваше одвнатре.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Меѓутоа, тој е како јаболкото на Ева, забрането овошје.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тој се вцрвени како јаболко,се збуни, но немаше што да прави.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Киоскот со цигари и весници е отворен, лебот е дојден од градот, а на пазарчето се продаваат домати како јаболчиња, распукани смокви, презреани краставици и модри патлиџани како дебели краставици, динчиња колку тупаници и калинки колку динчиња, прави пиперки како скротени риби и по некоја шарена лубеница долга како тиква за печење.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)