„Нема здодевност со убави жени“ - тоа е геслото на „Вапенхоф“, Влезот е бесплатен, но затоа гардеробата е задолжителна и таа се наплатува како двојна влезница.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Живи не се давајте! – викаше пукајќи пред него, а во воздухот одѕвонуваше гласот на Никола, како двоен повик: еден на јуриш за дофат на слободата, а друг за скок кон смртта но храбар, бестрашен скок, скок кој носи слава.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Како двојна негација, а толку чудесно нормално!
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)