Во неа тој оптимистички ќе заклучи дека за наша среќа и за среќа на нашата иднина вистината напати без туѓа помош умее да ги прескокне сите објаснувања. (Еве и овде е загатната иако не сосема прецизно таа чудесна вистина што тој ја означува како подвижна).
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Безброј прсти, како подвижни дрвја и понатаму минуваа во сите правци, прекрстувајќи се и раскрстувајќи се. Одново ги затвори очите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)