како (прил.) - удрен (прид.)

Под шлемот му ѕиркаа очите со остар поглед и потспуштени веѓи; мустаќите тукушто зарастени; воврен е во долг шинел; со едната рака го држи ремникот од пушката обесена на рамото со бајонет кој излегува од сликата; под работ на шинелот му се гледаат камашните изврзани од цокулите па нагоре кон колената; зад него ров со бункер од кој излегол да се слика; и дрво осакатено од граната како удрено од гром.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Кметот пламна со стиснати заби: - Надвор! Да не те видам повеќе! ... Излетав како удрен со клоца. ***
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)