Доаѓај ми, доаѓај ко ноќта Сета болка може да се стопи в тишината на средбата темна кога ништо в немир не го ниша класјето на двете тивки тела.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Доаѓај ми, дојди ми ко ноќта полна покој во рацете сини со мрак полна в длабоките очи полна соне во мирните коси.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Смеј се само доаѓај ко ноќта присутноста твоја да е талас несетно в себе што ме крие.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Доаѓај ми секогаш ко ноќта Тивко плачи. Тивко смеј се. Тажи.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)