ко (прил.) - од (предл.)

И тогаш наеднаш, од некаде, ко од никаде се јавува Јон. Застанал на вратата од пондилата и ја запира водата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И како што си велам така, вели, однекаде, оддалеку, ко од друго село, слушам глас: Ајде жено, се раздени.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И сето ко од нејзиниот здив да ми иде.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)