ко (прил.) - улав (прид.)

Ја барам и по полските клозети, викам ко улава.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ко улави обете, мислиш лепрата нѐ нагризала.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Небаре нешто за јадење да ќе му дадам викам по кучето, ко улава.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)