Кога заврши првата Голема војна, во 1918-та, која ја загуби Бугарија, Србите повторно го окупираа овој дел на Македонија и беа уште поосилени.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Кога завршивме со нив, тие беа само празни лушпи од луѓе.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кога завршија сите гранични и царински формалности, заедно со лицата кои нѐ пречекаа близу граничната линија за првото добредојде, нѐ воведоа во една посебна просторија во граничната зграда, за средби со странски делегации.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Вечерта кога заврши, богослужбата, сите луѓе со запалени свеќи и кандила и масалчиња, тргнаа за дома носејќи го светлото од манастирот како благослов да им свети дома.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Кога заврши собирот, требаше да отпатувам со воз во Истанбул.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
На крајот, кога завршила претставата, раскажува актерот во интервјуто, кога светлата блеснале во салата, кога се откриле сите лица на публиката, забележал и останал вџашен оти очите биле сопственост на- куче.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Кога завршив, селанецот се накашла и се исправи, седна на креветот.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Кога заврши претставата, со грмеж во салата (дали како сценски ефект или како ровја над градот, не беше јасно), а светлата се запалија во гледалиштето, актерите излегоа пред спуштената завеса, избледена и излитена, па долго и длабоко се поклонуваа пред публиката измамувајќи само млак, пристоен но повремен аплауз.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Одеднаш се стушти. Надојдоа облачишта и фати да врне.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Кога заврши петтиот час уште повеќе засили.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
ТРИЕСЕТ И ЕДНО
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Татко ми кога заврши за оваа необична спрега, Чанга не можеше а да не го праша: – Не можам да ја разберам врската помеѓу козите и јаничарите?
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Кога заврши, Горјан го пофали: - Браво!!! Убаво свириш!
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
И кога заврши градбата на Беломорскиот канал, како да заврши пеколот на земјата. Многу повеќе изгинале, отколку што преживеале.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Утринава, кога заврши тоа второ негово јавување таа се сврте кон огледалото заглавено помеѓу тоалетот и шифоњерот и се погледна в очи.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)