кога (прил.) - служи (гл.)

Само тврдината, завикана Кале уште од отоманско­то време, кога служеше како голема воена касарна, беше симбол на исчезнатите империи.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Затоа дедот поп Крејо, кога служеше литургија и требаше на входот да го спомене егзархискиот архиереј — владиката, викаше со сиот глас, одејќи кон Царските двери, „В первих помјани господи преосвјашченејшаго архиереја нашего — никој.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)