Париз е најдобриот пример за тоа, но Ками запира на Виена, како град крстопат на историјата, кога одекнуваат ударите на историјата, има ноќи кога небото се покрива со крв, камените коњи чиниш ќе полетаат.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тој набој попушташе, од кога небото ќе се олеснеше, па можеше полесно да се диши...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
И во животот на Албер Ками е предочен европскиот трагизам, во неговата лекција за апсурдноста.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)