колку (прил.) - прст (имн.)

Има три мали пенџериња (едното гледа на југ, на дворот и гумното, другото, западното, преку сокакот на авлијата и во портата Јаузоска, и третото гледа на север на сретселото: четвртиот, источниот ѕид е внатрешен и ја одделува одајата од другите простории во куќата која е сета на едно рамниште - приземна) и сите три се зарешетчени со железни прачки дебели колку прст.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
„Колку прсти покажувам, Винстоне?“ „Четири.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Колку прсти, Винстоне?“ „Четири!
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Не, Винстоне. Нема полза од тоа. Лажеш. Ти сѐ уште мислиш дека се четири. Колку прсти, молам?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Колку прсти покажувам, Винстоне?“ „Не знам. Не знам. Ќе ме убиете ако го сторите пак истото. Четири, пет, шест... Чесен збор не знам.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Колку прсти Винстоне?“ „Четири“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)