Да, инструкциите се однесуваа на козарите, но не и на овие проклети бели ѓаволи, кои лесно можеа да му ја загрозат кариерата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Во тие неизвесни времиња, кога сѐ можеше да се измени, да се измеша, како ова мигум наоблачено време на планината, кога лесно можеше да се фрли и да зарти семето на раздорот во заедничката душа на луѓето, да дојде директива од „другото небо”, па сѐ да измени, да зацрни, белата зрачна ведрина на Чанга им остануваше како последна надеж на луѓето...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
За него, во прашање беше една возвишена идеја, тешко остварлива во животот, идеја што лесно можат да ја пригрнат сиромасите, неуките.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Бидејќи сите овие тенденции немаат повеќе ништо специфично, лесно можат да живеат во ист културен простор.”
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Нео-гео, нов експресионизам, нова апстракција, нова фигурација: сето тоа многу убаво постои едно покрај друго во потполна индиферентност.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Дури тие така се разговараа под јасиката, селаните што беа дошле дотука со нив нога за нога, кој по нужда, кој отворено се разотидоа, та дури и Ушко од Врпско не му рече ни збогум на „дедот" Петрета, со кого беше одличен и личен пријател.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тоа се стори што се стори, туку сега ставајте да се позасолниме во растов, оти агите лесно можат и овдека да нѐ оплескаат со мамзерките.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во 2-миљонската вукојебина каде секој со секого е роднина или четврти братучед многу лесно можеа да ја запленат целата дрога во рок од 3 саата.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Единствено фудбалот е тој што лесно може да се продаде на рајата.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Се надевам дека оваа шмизла нема неславно да заврши и да биде киднапирана од неколку цигани кои лесно можат да ја грабнат и да ја турат у циганска кочија па да ја продадат на некој продавач на старо железо.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Псалтир Палигоров беше обична вејка, пред бесот на директорот Донски, која лесно можеше да одлета низ ширум отворениот прозорец и да го снема засекогаш од Архивот.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Тогаш лесно можеше да најде причини за заминување, со оглед на неговата неизвесна позиција во Судот, и покрај тоа што вложуваше голем труд во работата.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Јагнето имаше црна дамка на челото, црно опавче, па лесно можеше да се разликува од другите јагниња.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
По првиот истрел, Бојан сфати дека цврсто ќе треба да ја држи пушката в раце, зашто не знаејќи дека при истрелот таа се затресува, Бојан лесно можеше да ја испушти.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Оние што му останаа, а лесно можеше да ги слисти и нив, им ги раздели на Кротка и Стрела.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Во темнината лесно можеше да се ничкоса низ карпите.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Лесно може да се замислат запрепастеноста и гневот на стоунволската генерација поради ова враќање на потиснатото во полето на машката геј- самоидентификација.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Како што забележува Фелоус, неа ја поддржуваше Гари Хеј, основоположникот на современото геј-движење во САД и главниот извор на инспирација за Радикалните самовили.338 А и натаму цути во неколку значајни школи на современата машка геј-духовност, кои во геј-мажите гледаат современи шамани, потомци на народните исцелители, пророци и врачеви кои во многу општества си ги црпат проникливоста, моќта и верскиот авторитет од впечатокот дека во нив се споиле двата духа на машкото и на женското (254, 262, 244–246, 281 n17).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Претставата дека лезбејките и гејовите денес треба да се сфаќаат како припадници на трет или на четврти пол или род доживува некаква преродба во многу полиња на поновите квир- и трансродови изучувања.339
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
„Можно ли е дека биле во право ужаснине многузналци и дека хомосексуалците навистина се ’третиот пол?‘“ прашал со неверување Едмунд Вајт уште во далечната 1969 година.340
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ако ти толку лесно можеш да се одвоиш од дијамантот, ќе можам и јас.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Бевме во добата на невиноста, во која кога ни се упатени срамежлив поглед и затскриено искажан копнеж, тие предизвикуваат ерупции во нашата душа, под тенката и нежна телесна обвивка, доба кога душата и телото се сѐ уште поврзани во едно; добата на невиноста, кога возбудата не знае дека еден ден ќе се претвори во рамнодушност или во нагон за задоволување само на телесните потреби, а тогаш, дури и кога ќе успее во себе да вткае страст, нема да има ни способност ниту пак желба да го претвори мигот на уживањето во малечка вечност.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Бевме во добата на невиноста, кога душата уште е мека глина и не знае дека еден ден ќе се претвори во камен или во посна земја; бевме во онаа доба кога душата е глина која лесно може да се стопи со сродна душа, и од двете да стане едно.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Порано чувствував одбивност кон таквите суштества и за мене беше неутешно кога размислував дека така завршиле толку многу луѓе од нашиот занает…
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Имам сопче со зеленосиви тапети, со две зелени завеси со боја како вода, дезенирани со многу бледи ружи, освежени со тенки крвавоцрвени цртички. …прилично ме обзема страв од лудилото кога ќе ги видам одблиску оние што боледуваат од него, каков што многу лесно можам и јас да станам во иднина.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Кимнав со главата, мора многу чудно да изгледав штом тој така ме гледаше, признавам, не бев веќе подготвен за било какви средби и тоа, верувам, многу лесно можеше да ми се прочита на лицето.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
По тоа колку се распознаваа стапалките Змејко сега лесно можеше да погоди дека самјакот беше поминат тука неодамна, најмногу пред два часа, додека се зазорувало и додека се ронеле ретките снежинки; тоа можеше да се види добро во оној лесен слој наврнат снег во стапалките, и по сета изоставена ира од обете страни по снегот, поминувајќи по кој оној таму веднаш и се капел.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ама и овие ги собираат на „Лалели“, по сокаците од десната страна и затоа не се шетам навечер ни со машко друштво, зашто млада жена и со друштво лесно може со наддавање да ја собере нов „муштери јабанџи“, ако му даде малку повеќе од овој што те капарисал.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
А патувањето низ животот ми покажа дека на мажите секој првпат им е фрка и дека, од силна желба и фантазирање, додека не си ја обележат територијата, лесно може да им се случи да се спремаат за „романтична“ средба со вино и свеќи, одбрана музика за која им требало истражувачко испипување на Ф Б и опсервирање на пленот, кој, колку повеќе ги одбива или ги држи на дистанца, толку повеќе им ја јакне потребата од докажување, а сето тоа да заврши само како романтична.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Човек, раскажувајќи ги, ако не земе да ги сведе под знакот на една, на онаа, главната, за ропството и за борбата против поробувачите лесно може да се заталка во раскажувањето и да се заборави што зборувал, односно да заборави што раскажувал и кој му бил зборот, па слушателот да си отиде од него со уверување дека си го изгубил времето слушајќи некого кој ниту знаел да раскажува ниту што раскажува.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Постојано додавајќи вода и плева, оваа, плевава, ги стегнува и има дава цврстина на лепешките, постојано газејќи ги и со мотики претурувајќи ги од едно на друго место, од купот лепешки правеа еднородна маса, која, после, лесно можеше да се тутка и да се лепи под стреите, спроти сонце.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Сепак генерално, секој сакаше да има своја шамија и мислам дека многу лесно можеше да ги убеди родителите да не прават економија на овој соц-реалистички артефакт.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Лесно можеа да ве прелажат да го купите еднаш, зашто беше поефтин од Краш.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Собата во каде беа Бојана и Александар беше подиздадена во г – позиција во однос на останатиот дел од куќата, па така тие лесно можеа да видат како Павле и двајцата полицајци со вперени пиштоли влегуваат во неа.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Свесни дека во тие повоени години лесно можеше да се стане роб на изговорените зборови, тие многу внимаваа кој ќе биде четвртиот партнер.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Дозволувам и јас да бидам еден таков акт до пена закикотен од сознанието дека пророштвото на стариот лесно може да се исполни.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Да биде уште полошо, некако ми се допаѓаше терминот „граѓанин на светот“ кога го замислував како круг од многу селани и граѓани кои меѓусебно многу лесно можат да се сретнат и да се разберат.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Значи, во време кога војната завршува, почнуваат и сметките, значи, сите бевме исти и кој се борел и кој не се борел.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Тие што тогаш се покажуваа како шефови, лесно можеа и да напредуваат.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
На проловите не им беше дозволено да пијат џин, иако лесно можеа да дојдат до него.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Евразија, на пример, лесно може да ги заземе Британските Острови, кои географски се дел од Европа, или, од друга страна, Океанија би можела да ги поттурне своите граници сѐ до Рајна или до Висла.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Секоја од трите сили што сега го делат светот е практично неосвоива и може да стане освоива само низ бавни демографски промени, што една влада со широки овластувања лесно може да ги спречи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се прашуваше колку ли деца има родено. Лесно може да ги имала петнаесетина.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Имајќи ги пред себе овие основни елементи, човек лесно може да ја разбере, ако веќе не ја разбрал, структурата на Океанското општество во општи црти.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но најзначајно беше тоа што, од војната, семејството излезе живо и здраво, а лесно можеше сѐ да се случи.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Имаше во тие тешки сталински денови, кога со интелектуалците лесно можеше да се пресмета штотуку создадената работничка класа со неуките, ограничени секретари на чело, една тивка, ненаметлива, но сеприсутна солидарност од сите страни со Игора Лозински, со неговото дело и со мисијата на Цветана Горски.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Хористите, со и без маски, грабаат од кошарата и танцувајќи по ритамот на блузот, со уживање ги гризат јаболките. таа во кадата или чинот на капењето како ритуална вертикала мојата пријателка ужива во решавањето еротски криенки низ антиката гилгамеш и енгиду ахилеј и патрокло како топли браќа незаситноста на хачепсут само (за) доволноста на хиполит ноншалантно како дома си влегува во неизмерната живост на паганските олимпи го бакнува кастор во левиот полукс во десниот образ со сибила ги претресува најновите пикантерии мислев се работи за умешност научена од библиотеката од таткото универзитетски професор по математика дека едно попладне не видов како се капе како си игра со сапунот по кожата силно возбудувачки сепак наивно така црномурестата египетска божица си играла во нил со младунчето хипопотам миноската голограда девојка со острите рогови на бикот дијана со шумските извори сосема лесно можев да ја префрлам во персеполис атена картагена нинива меѓу бадемовото млеко гулабовите очи јасминовиот цвет сокот од лилјан босонога ќе стапне меѓу нив во насмевката нитрага од исклештениот грч на дојденката најскриените катчиња на висечките градини се отвораат пред неа мокра сфинга сред куќните змии ограбувачите на пирамиди светите писма лавиринтите сиот си се вжештил ми вели не е тоа секс одговарам тоа е мит и влегувам во кадата есента веќе ги пожолти градските улици или фотоапаратот како детектив
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
-„И знаеш ли што е тоа љубов?“ Прашај ги обичните луѓе. -„Тоа е тага, тоа е само тага.“
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Вистинската љубов не прави ранливи и толку лесно може да се повредиме а толку тешко да простиме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
- Филип: Синко, само кажувањето на сите објективни причини лесно може да те води по вистинскиот пат!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
И лесно можат да се срушат. Мислам буквално.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Татко, внесен во своите свети книги, стравуваше најмногу за судбината на својот албански народ зашто, троверен каков што беше, лесно можеше да се најде на трагичните распаќа на историјата, лесно ќе го престројуваат на погрешната барикада, лесно ќе асимилираат негови делови за сметка на другата вера, ќе го натераат да ги брани границите кои го разделуваа со своите.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
И „криптограмите“ исто така лесно можат да бидат алузија на Тот, кој не само што го „измисли“ графичкото претставување туку и, како што видовме, самите криптограми. Тоа е очигледно.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Останува прашањето што значат тие алузии?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Три ѕида, а отворено на кај реката и Паркот, виде дека лесно може да се крене уште еден ѕид и да се стави покрив за да се добијат две малечки простории. Така и направи.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Зашто лесно можело да се открие дека гемиџиите слабо оделе по кафеани, слабо трошеле пари, не живееле “лесен“ живот, општо земено дека живееле доста скудно во Солун.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ако пак се случи да биде уапсен како сомнителен, тоа многу лесно можело да дојде до апсење и на некои од гемиџиите, како негови другари со кои тој се дружел а тоа можело да го доведе во опасност исполнувањето на главниот дел од планот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Поради тоа, се појавило сомнение дека лесно можело да се забошотат вистинските факти, да пострадаат главно невини, за да се скријат сопствените грешки.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)