Малку ѝ се поврати бојата и изгледаше многу подобро.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
- О, колку е убаво, колку е тивко - шепотеше таа, триејќи си ги местата што пред малку ѝ беа стегнати со ремените. - О, колку е тивко и убаво!
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Сеќавањата малку ѝ напукнуваат и некако не ѝ се верува дека под мостот тече црвено вино, а никој не го пие.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)