Главата по малку ми се матеше поради неколкуте џина кои ги испив, па излеговме малку на воздух.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Се порадуваа малку на младенците, де вино, де нешто ракија, сиромашки се направи адетот свадбарски, колку да легнат заедно... ***
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Застанаа малку на страна, покрај плакат кој рекламираше поволен кредит од С-банка, под кој случајно ѕиркаше зборот „Убиство“ - остаток од постер против абортусот кој бил тука пред него.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Се повлече малку на столицата, посигурно се потпре, но не рече ништо.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Ве молам, кога ќе се врати Луција на училиште, внимавајте малку на неа; знаете, таа е во еден вид депресија; мислам дека тешко се снаоѓа; некој од класот ја навредил со некое ливче-шеталче по класот и напишал нешто недостојно за неа; замислете, има луѓе кои и тоа го прават, па за жените пишуваат гадости; не се сите како Вас па да им испраќаат рози во песни“;
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Кога дојде во тремот, седна малку на скалите. Навистина не можеше.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Попули му се уште малку на сонцено, велам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Легнувам малку на клупата... Има ќумбе до неа... Добро е... Темно е...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Чувствував одвратен страв кога требаше да се враќам во Пасажот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Сите пари за трамвај ги трошев на пиво...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Така снемоштена, таа пак со рамото се навали на ѕидот да дојде малку на себе.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Да се пушти сосем малку на улица, на пример...? Ммм, како би било тоа?
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Се спушти славејот кон јасиката, која беше негова долгогодишна пријателка, да се одмори малку на нејзините гранки.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Бугарското војниче подзапира малку на средината од реката.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)