А си се пораспашала малце да и поистресиш б'ите, ете ти а некоа чанта, се враќа од градините, ќе ти се истресе и ќе те затече распашана; ја некој косач, гумнар, жетвар.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ние Македонците умееме, ќе можеме да влеземе низ таа врата – ако треба со заби ќе ја отвориме, со остоумноста наша, така што рацете и нозете треба многу малце да сработат, како послушни извршители, активиртаниза целосно дејствување во овој меѓу – период.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
СПИРО: Така е, легач. Градината сама се вади; тешката бунарска кофа има крила, сама лета нагоре; дрвата сами се цепат; ѓубрето само се исфрла на буниште...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ЦОНКА: Кумот малце да го подржи кумашинчето: среќата да го држи сиот век. (Му го натрапува бебето на Теодос на раце.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТОМЧЕ: (Доаѓа со Стојанка и Ефка.) Ајде, Стојанке.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
А, Параскево, парчиња да се сториш! (По мала пауза.) Ај да си прилегнам малце да си ги одморам коските. (Легнува на миндер.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Е, мој чорбаџи, нејќеше малце да се свиткаш, сега се скрши сосем, чорбо кисела!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Остави сѐ, остави сѐ, жити господ, Арсене! Таксират!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Чекањето си има ред и крај. Не сум јас задушна баба!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Уште малце да се одморам...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
КЕВА: „Само чорбаџи Теодос, вели уште малце да почека“..
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ПОЦКО: Е, сега, повелете. Што зготвила моја Петрија една тава шкембиња, џигери, цревца, прстите да си ги излижеш!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ми дотежнало да лежам па излегов малце да им расправам на децава за чудесијата на поп-Пауна, бог да го прости.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Татко ти навистина настојуваше тој срам малце да го подисчисти, но тоа тешко му поаѓаше од рака.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ги искара и дедо Ангеле: - Подобро вие помалце да се мрсулавите...
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)