меко (прил.) - срце (имн.)

Човек со добро, меко срце е Гули. Секогаш прави чевли и за децата на комшиите, на една бабичка од Баир мало, тетка Добринка ако ја знајш, која едвај преживува - многу убај чизми му напраи. Беспари.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Што да правам, не можам да не помагам, меко срце имам. Таков сум".
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ја викаат пејачката. - Данче... А Данче ги брише очите. Плаче. Таа има меко срце.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)