мирно (прил.) - стои (гл.)

Крај купот на отпадоци мирно стоеше коњ со величествено испупчени ребра.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тој викаше, тој мавташе со рацете како последен амал додека сите се завртија да го гледаат, а чаушот само мирно стоеше пред него и дури не посегна ни по пушката, за да го смири овој будалетинка.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)