Во овој момент кога луѓето гинат за татковината, вие мирно ги поправате своите кариеси и изјавувате дека крв не ве интересира?!
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Таа вечер, на 2 октомври 68 г. на Дишан му бил редот да чита, и како и обично, на поентата и двајцата бурно се засмеале.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Но таа вечер, додека се смеел, Дишан мирно ги затворил очите и починал. (17) Умрел смеејќи се!
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Еден ловец мирно ги вкрсти лакот и стрелата и дури тогаш го погледна момчето.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тие раце мирно ги поземаа инструментите, сигурно ја дешифрираа анатомијата со вешти виртуозни резови, неповторливо сечеа и шиеја.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Пред него трговците живо гестикулираа, попот, зацрвенет, истураше навреди и клетви, а тој, од својот скриен агол, мирно ги набљудуваше како смешни, несмасни кукли.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Со стадото руди овци по перунските рудини, како свири со својот кавал во утринската мугра, а двата големи овчарски пци мирно ги вртат опашките крај него, секогаш готови да скокнат и да му го скинат гркланот и на најголемиот волк.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Татко ми мирно ги очекуваше зборовите на попишувачот кој го предупреди дека мораат да се даваат вистинити податоци; во спротивно, се одговара според законот...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Трет пеан: Букефал Глас: Коњот што Филип сакаше да го купи, штом се зададе пред очите на момчето Александар, тој мирно ги следи обидите на сите, коњот да го скротата: „Што пркоси овој со својата смелост та сите ги кутиња од плеќи, страв им создаде сред срце да побегнат пред него.
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)