многу (прил.) - Македонец (имн.)

Имаше многу Македонци. Од кај нас беше Геро Ѓенески, Неделко Сивески, Гоше Љубин, од Мренога имаше еден, Ѓоре Јолески, па Стојан од Сапотница, Ристе и Миленко беа од Жван, Стојко од Жашле, Бошко од Суво Грло, Наќе од Церово, Исијан од Брждани, а имаше и од Црско, од Брезово, од Облаково, од Црнеец, од кај немаше...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Македонија е нужна за Бугарија, затоа последнава праќа во првата ката година милион франкови и издржува на служба многу Македонци.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)