многу (прил.) - време (имн.)

Треба така да изгубив многу време зошто кога погледнав зад себе видов не само дека мека мојот мртовечки сандак веќе е спуштен во гробот туку веќе и дека земјата во него е нафрлена.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Не на многу време радост е била за мене, стига веч година чрна, злото веч ме најде.
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Многу време стенках, плаках, пролих жешки с'лзи, не штех да ја пуштам в гроб'т т'мен, студен.
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Много време и години тешки, чрни, клети, п'лни с маки, п'лни с глоби минаха през глава, докат ја таква си станах, како што ме гледаш.
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Не мина многу време и во анот загрме чалгијата...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Потребно е многу време за ослободување на духот, за поврзување на неговото битие со космосот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Македонците бараат национално обединување помеѓу нив, но притоа сакаат тоа обединување да стане не врз нова почва, не да се зафати одново, зашто таквото обединување ќе бара многу време, а обединувањето беше важно како средство за постигнување политичка слобода.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Поминало многу време од денот кога требало да ги врати парите.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
МЛАДИЧОТ: Не знам. Оттогаш има поминато многу време.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
На волците не им требаше многу време и за да наскокаат и за да се вплетат еден во друг, насобирајќи се во својата жилава топка, што отскокнуваше, прштеше, цвичеше и крцкаше со забите, неразделно вчекнати околу голите коски на смртта, како во својата единствена и неизбежна патека кон сите идни вакви ноќи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Последното, што успеа да го стори, беше да ја повлече онаа рачка и самиот да го доскочани сето она, што го држеше толку многу време во својата виорна понесеност.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Не помина многу време, повторно го виде сплаварот во сонот низ превезот од густа тестеста магла.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Секојдневното подготвување на оброците ѝ одземаше многу време.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Му се чинеше дека поминало многу време од оној разговор со Глигор.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Арсо ги брои секундите. Му се стори многу време минало.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Многу време замина и болката почна да му се собира горе на главата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Чинела дојди мечката на потокот, велеше татко, да се напие вода или да се искапи, велеше, а крмакот ќе се затрча и ќе ја шибне одзади со секачите, со 'рпалата и мечката ќе рипне, велеше, ќе почне да бега, ама дека нема многу време за бегање, велеше, ќе се качи на една бука.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама не би многу време и крвта му се крена, му оживе, му се свапери. И почна да се качува по војниците. Голи војниците, безмалку, се сите исти.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не ми требаше многу време за да ја грабнам облеката, бундата и чантата; не сакав да потрошам премногу време на облекување; ако коњите побрзаат како на патот за ваму, ќе скокнам, така да се каже, од оваа постела во својата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
“ Вака никогаш нема да стигнам дома; мојата успешна лекарска практика е уништена; мојот наследник ме ограбува, но бескорисно, затоа што не може да ме замени; во мојата куќа беснее одвратниот коњушар; Роза е негова жртва; не сакам тоа ни да си го замислам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Од авлијата веќе идеше миризбата на големата пита тикуш под врелиот сач околу кој стоеше Мајка вадејќи жарчиња од пепелта и ставајќи ги на голите места на врелиот метал.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски почувствува дека разговорот оди видливо на негов терен, на подрачјето на кое се чувствуваше најинформиран, а беше во дослух со генезата на балканското јаничарство, па се надоврза на размислите на Татко: За да се ослободиме од духот на јаничаризмот на Балканот и за да ги спасиме идните генерации, посебно нашите деца, ние треба да ја разбереме неговата генеза, но затоа ќе ни бидат потребни многу време, многу книги.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Додека беше млад и доаѓаше овде кај умилниот Диран, Камилски искрено му говореше за своите ставови и мисли, но сега остана нем за своето минато, велејќи му: Помина, пријателе верен, многу време.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се ближеше пладне, но остануваше уште многу време до ручекот, а тие беа уште само на теоретскиот дел на дебатата за заемките на источните јадења.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Повторно го одложив пишувањето на вистинското писмо до мојата мајка Не мина многу време, низ сите туниски пишувани и електронски медиуми се разнесе веста дека Југославија го призна Тунис!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Всушност, помина многу време додека почнаа да се мешаат со местното население, едни со други да склопуваат бракови.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Помина многу време. Ако било полноќ кога го одведоа човекот со лице-череп, сега требаше да биде утро; ако било утро, требаше да биде попладне.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„ Додека лежиш тука“, рече О'Брајан, „ ти често се прашуваш - ме праша дури и мене - зошто Министерството на љубовта би трошело толку многу време и труд со тебе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Помина, по сѐ изгледа, уште многу време.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Како да брзаше да завршиш многу започнати работи, како да мислеше дека немаш многу време.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Поради некаков состанок во гимназијата за избор на раководство на четвртиот средношколски младински актив ( ме избраа и мене во раководството) и поради некаква проба не сум имал многу време за со него, ама сепак е запишано И тогаш кога јадев Ичо раскажа како го презеле Воден.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
И не помина многу време скриената борба излезе на мегдан.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И таа како дедот Петка: намириса дека Митра е запалена за оваа работа и почна да тврди пазар: — „Та. .. којзнае, невесто Митро, дали ќе ми најдеш тоа шо треба; та . . . ногу време сака да помине; ја... требало порано да дојдеш; којзнае дали ќе можиш да платиш“, — и триста други маани си наоѓаше. И за неа „ништо не сака“.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
19. Му верувам зошто да не му верувам на Чарлс Дарвин Дека ние коалите сме можеби најпознатата врста дембели Добро де и оние Црногорците на Балканот биле во мртва трка со нас За нив не сакам да си ја грешам душата Ама за нас коалите бев чула дека ако крстителите Немале пошироки погледи на светот И ако ги гледале само нашите навики Австралија можеле да ја наречат и Дембелија пу пу скраја да е Туф туф врста дембели А што сме мислители и сонувачи никому не му е гајле Кога секое суштество е дадено на многу мислење Нема многу време за работа Сега некој зајадлив ќе рече кој работи не мисли Или колку повеќе работиш толку помалку мислиш Други зајадливци ќе речат дека работата го создала човекот Не се сеќавам добро ама некој како да ми рече дека тоа е цитат од Маркс
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Не мина многу време и Татко се ожени. Но од книгите на таванчето, не се откажа.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Не мина многу време, италијанската војска започна да отстапува пред брзите налети на грчките војници.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Не минало многу време од големата свадба каква што не се паметеше во градот крај Езерото многу одамна, кога со денови и со ноќи се пееле полифониските песни, се пиело и се играло, макар што земјата била во војна и во пустош, а и границите преку ноќ се менувале, започнал да се гаси животот на дедо.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Така рекол стариот. Не минало многу време, тој починал.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мораш уште ноќва да заминеш. Немаш многу време. Треба да се подготвиш.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во тивката квечерина, Мајка му ја донесе на Татко, по многу време, чашката ракија со мезе којашто тој многу ја разретчи во последните месеци, особено по јасната манифестација на дијабетот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Источниот фатализам, колку да беше минало многу време од падот на Отоманската Империја, кога беше во прашање власта, не можеше лесно да се искорени.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Оттогаш ја добива целосно својата смисла симболиката на водата, со едно езеро синоним на чистотата, појавено многу време пред човекот, со својата разбранувана вода која, откако ќе го напушти својот вечен резервоар, не знае граници.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Многу време стојал Силјан на суво фатен на штицата и сѐ му се чинело оти се носи на море.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
И навистина. Не помина многу време, здогледа голем мајмун.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Но не поминува многу време, тој пак се сеќава за колачињата.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Но не помина многу време, Цанулица пак се врати кај Цанул; шеташе низ селото како ништо да не било; пукаше каменот под неа кога газеше; ѝ гореа очите, ѝ светкаше лицето како расцутена тутенка.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Не помина многу време по свадбата, стаса наредба за мобилизација: досегашната држава, рекоа, не беше ваша, оваа е ваша: за неа ќе давате војници.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И не помина многу време, мајка ми се затвори еден ден во одајата и ни забрани да влегуваме внатре.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Подготовките за одбележување на Денот на независноста беа мношне интензивни, зашто немаше многу време.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Во семејството се посветуваше многу време на заедничките ручеци.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
И така изгубивме многу време.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Тогаш Едо престана да прави бељи тука во градот, ама не поминало многу време и ќе чуевме оти што во некое село некому му го испразниле амбарот, во друго село ноќе некому лозјето му го обрале, коњи се украле, пари се украле...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Не помина многу време и ситното лице на Пена се рашири во радосна насмевка во исто време претворајќи се и во глас полн со милина и топлина Пелагија!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Немаме многу време, вели, може побрзо да загинеме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)