Сакавме да земеме многу храна, па со козите да се скриеме во блиската планина со пештери, да живееме едно време од млекото на козите па, кога ќе се смират работите, да се вратиме во градот, кога ќе се врати и слободата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Добра храна и многу храна, и одмор у кревет со луѓе околу неа од фамилија, кои нејзе сакаат.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)