многу (прил.) - висок (прид.)

Рачката со иглата се помести на многу висока позиција.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Првата рачка ја стави на грамофонот следната плоча.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Една од рачките на џубоксот ја постави избраната плоча на грамофонот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
1. Отворајќи се на север, спрема Прилеп, точно на половина пат од Прилеп за Битола, среде пространо поле се издига една безимена, неголема и не многу висока потковица од ридови.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тука имаме многу високи планини што имаат разен правец и образуваат котлини, одделени една од друга.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но ваквата желба ја остварив во Сахзенхаузен - тоа е еден од подалечните квартови на Франкфурт, во кој има неколку пиварници и една многу висока кула, во која можеш да се искачиш на височина од 144 метра над нивото на Мајна.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
На неа долга вечерна облека, припиена до телото, оцртува дражесни форми: бели, меки рамена, - дојки не многу големи, обли, во чудесно единство со нејзината не многу висока става.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Новинарите фотографираа, Томаица, Тамара и останатите асистенти позади бината беа под многу висок набој.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
— Не е многу висока, вели и ми намигнува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Имаше натопено многу високи ѕидови, имаше соѕидано многу зданија со својот малтер, во многу градови по главните улици стоеја градбите во кои тој имаше соѕидано многу свои денови, заедно со тешките копанки, а од сето тоа имал само едно уште пониско рамо и само толку заработка, за едвај да може да дочека додека не се започнеше некоја нова градба во тој, или во некој друг град, сеедно.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И уште нѐ посоветуваа да возиме внимателно, зашто казните за било каков сообраќаен прекршок се многу високи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Нормално одреден број на стопанственици сметаат дека одредени права се многу високи и дека треба драстично кратење.“
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Мисионерката и не претпоставуваше дека куќарката во која престојуваа е оддалечена само половина километар од најблиската воденица, и дека токму во таа воденица, три умешни селанки ги расукуваат корите за пити и ги готват сите оние јадења за кои таа имаше многу високо мислење.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Наведни се, не можам да те досегнам. - Јас не сум многу висок, туку ти си многу низок.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)