Тие беа некаде долу, во некакво подземно место - на дното на некој бунар, на пример, или во многу длабок гроб - но тоа беше место кое, веќе далеку под него, и самото се спушташе удолу.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На портата еден мил лик со големи, многу длабоки очи, сини, чисти, најубави очи нѐ пречекуваа.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)