многу (прил.) - интересен (прид.)

- Е сега и таму имало многу интересни фетиши на кои можеш многу пари да фатиш.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Попатната панорама беше многу интересна, иако насекаде се белееше само снег, снег и снег.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Многу интересен круг на познанства се создава кога човек најмалку очекува.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Многу интересен е податокот дека сето тоа било многу добро смислено.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Е, овој ќе го запишам! Не сакам да го заборавам, многу интересен сон е.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Помеѓу Леонардо и Duchamp има многу интересни допирни точки: обајцата се синови на бележници; бројот на сочуваните дела и на едниот и на другиот е мошне мал; главните дела се оставени недовршени; обајцата беа мошне заинтересирани за анаграми и игри со зборови; Леонардовите научни игри (како и неговиот интерес за пишување со помош на огледало и интересот за сенките) добиваат интересна паралела во Duchamp-овата занимлива физика (и неговиот интерес за “повратот на огледалата” и “проектираните сенки”); заеднички им е андрогиниот психолошки образец; најпосле, Леонардовиот став дека сликата пред сè е работа на интелектот, наоѓа свој одек во настојувањето на Duchamp сликата да не смее да биде „само ретинална или визуелна; таа мора да биде поврзана со сивата материја на нашето поимање.“
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
На дното на таа репродукција ги беше испишал буквите L. H. O. O. Q. кои на француски можат да се изговорат како Elle a chaud au cul (Таа има врел задник).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Едниот му се пофали на другиот дека чита многу интересна книга и тоа на јазикот на кој ја напишал авторот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
„Петар, водевте многу интересна дебата сега, со Вашиот колега.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Една многу интересна еврејска поговорка вели: „Ако спасиш еден човек, си го спасил светот.“ - тоа е обратна верзија на идејата за месијата: еден човек може да го спаси светот, но да се спаси човек значи да се спаси светот.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ако ветувате, тогаш вака. Во сиот обид и напрегање да наслушнам на што точно ме потсетува звукот кој постојано доаѓаше во мојата канцеларија преку цевките на парното греење, кои протегајќи се низ целата зграда, се спуштаа по ѕидот, близу до моето работно биро, си направив многу интересни и необично инвентивни претпоставки.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Признавам, и мене ми е многу интересна, а и дедо ми умее убаво да ја кажува.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Недамна еден мој роднина кој живее во Лерин ми ја донесе книгата „Историја на грчката граѓанска војна“. Многу интересно четиво.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Борко се обидува да ми ги разложи размислувањата во врска со една според него многу интересна појава.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)