набргу (прил.) - дојде (гл.)

Гласот набргу дојде и до ушите на Профим: в земја ќе ја спотераше Царјанка, ќе ја заколеше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Желбата му се исполнила, но набргу дошла друга и тој посакал да биде селски кмет.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)