набргу (прил.) - излезе (гл.)

Кога влезе дома, ја слушнав како вика: „Бате, ела, дада ти купила нешто! Набргу излегоа. Малечкото водеше за раче.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
„Веднаш ќе слезе!“ Набргу излезе Филип, скротувајќи ја со дланки косата: „Се успав... во станот тишина и спуштени ролетни...“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)