По мене Лима ја видов како излегува, им кажува извини и чао и набрзинка го фаќа спротивниот правец од мојот.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Веројатно отишол да работи во Германија. Или во Бугарија.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Единствено Ирина повеќе-помалку се извлече, благодарејќи ѝ на својата животинска љубов кон себеси; таа набрзо го остави Вадим и некаде се вработи.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
На крајот се запушти, ја остави математиката и живееше како дивјак, во нечистотија и осаменост, жалејќи се на незадоволеното самољубие.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Разговорот немаше срдечен тон и одеше во некој правец што не го знаев. Но, набрзо го дознав.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Едни велат дека набрзо го поарчил она што го имал; и љубовта брзо му истекла; а кога го продал коњот заминал“. *
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)