навечер (прил.) - мора (гл.)

На почетокот бев среќен што го имам поголемиот дел од одајчето за себе иако секој ден навечер морав да ја метам косата и со мокра крпа да ги бришам штиците, а потоа да ја постелам рогозината врз сѐ уште мокрите штици, да подметнувам еден крпарник врз неа и со ист таков да се покривам во ноќите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
- Не можам, одговорив тивко. - Јас навечер морам дома да се приберам.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)