А кога сонот навистина стана вистина, цели дванаесет ноќи од синот на Тајко бегаше сонот, а клепките му тежеа како весла, иако целото негово тело се разболе и плачеше за сон.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
А чумата усвет нека фати да даде господ, усвет од твоето маало, ама и од градов, оти гробиштана навистина станаа поголеми и од Скопје.“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)