Бев навистина поспана, заслепена, ниту за момент да здогледам или барем да се посомневам дека ни се прикрадува големото зло.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Дека на човекот му нема рамен во тој однос во природата.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Сега знам дека нам само ни се причинува оти човекот е силна ѕверка што си ја носи како богат улов судбината во своите заби.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)