навистина (прил.) - сѐ (прил.)

Но беше навистина сѐ што можеше да се поднесе.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Навистина сѐ уште бев далеку од помислата дека користењето на тажната насмевка за да ѝ се руга на туѓата несреќа не е природната жална маска на нејзиниот карактер.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но ја потенцира изјавата на Цветко Узунувски-Абаз дека Грците “навистина сѐ уште не се сложиле во однос на гласањето, но смета дека и тоа е само академски и изгледа уверен дека и Грците ќе се сложат“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Навистина сѐ беше изменето од алхемијата на тоа нешто што беше се случило во него. Тоа објаснуваше сѐ.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)