Инвалидност може да настане поради болест, повреда надвор од работа, повреда при работа или професионални болести.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
3. Ако за одделни дејствија со закон не е определена формата во која можат да се преземат, странките ги преземаат парничните дејствија писмено надвор од рочиштето или усно на рочиште (чл. 13, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Инвалидност постои и кога кај осигуреникот поради промени во здравствената состојба, која не може да се отстрани со лекување, ќе настане трајно губење на работната способност [општа неспособност за работа].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
4 Работната атмосфера, особено по доаѓањето на новите газди и смената на дотогашната сопственичка структура, почна забрзано и значително да се „вжештува“: беше поставена нова директорка која ги тераше вработените да работат и за викенди, без да бидат 218 соодветно платени за тоа; се работеше и по цели денови – од 7 часот наутро до 21 часот навечер, под образложение дека на вработените „им фалеле работни саати“ за да ја остварат предвидената норма; перманентно некој од вработените работеше и на празници – без за тоа да добие надоместок [дневница] или, пак, слободен ден; а беше вршен и перманентен мобинг врз работниците – преку разни средства на вознемирување (на пример, тие беа тенденциозно казнувани за измислени „прекршоци“ и дисциплински повреди; често, при пописот на лековите, беа лажно обвинувани дека имаат наводен кусок, односно „минус“ во касата – дури и по неколку илјади денари, а којшто потоа требаше да го надокнадат од свој џеб; беа терани солидарно да учествуваат во плаќањето на сметката за фиксен телефон кој го користеа исклучиво за службена комуникација и сл.).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
5 Згора на сѐ, вработените – кои дотогаш земаа плата од околу 13.000 МКД, вон сите стандарди на добро деловно однесување и надвор од законот, практично беа присилени да потпишат бланко договори за вработување (!?) – по што отпосле, од страна на работодавачот, беше напишана сума од само 10.000 МКД.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Работодавачот беше должен, во рок од два месеца од влегувањето во сила на овој рогациски Закон – што значеше најдоцна до почетокот на ноември 2008, на работникот да му го врати овој документ (чл. 30, ЗИДЗРО/авг.08).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Татко ми во еден од последните разговори, претпостави дека најодговорниот за козјото прашање е можеби надвор од земјата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Даме го потпиша листот за „долгот“ од 500 лири и „трговецот“ излезе надвор од затворот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Ке го чувам сѐ додека не ги плати парите.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Таа го мина битолскиот парк и влезе во буковските гробишта, кои се наоѓаа надвор од градот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Коњите како на крила, во галоп, го однесоа „трговецот“ надвор од Битола...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
И, откога виде дека никој нема наоколу, го крена капакот од сандакот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
И порано ќе ми кажел, ама не дошло ред, друго е сега кога на чуден начин сме се нашле надвор од секојдневието.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Јас, тежок збор, што би рекол еден Андриќ, збор кој пред очите на оние пред кои е кажан, го определува нашето место, кобно и непроменливо, често далеку пред или зад она што ние го знаеме за себе, надвор од нашата волја и зад нашите сили.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Најважното и најкарактеристичното, изгледа, често останува надвор од досегот на свеста.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Вие мажите сакате да мислите на своите жени како на асексуални суштества надвор од својот кревет.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Неволно, ги протегна екстремитетите надвор од креветот, ги зеде очилата со диоптер - 3.5, без кои никогаш во разговор не би можел да ја употреби придавката „очигледно”, ги стави на себе панталоните кои ги носеше веќе четврти ден од неделата и не помисли дека треба да се облече поинаку заради некоја ненадејна средба која би можела да му излезе во пресрет на денот.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Само Германците од Баден, само оние од Штутгард, се викаат Шваби а и Германците надвор од оваа покраина знаат дека овде живеат Швабите, кои се многу трудољубиви и штедливи луѓе.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Самото сознание дека на дофат се наоѓаат инструменти со кои може да се следи движењето на далечните ѕвезди, веднаш пренесува до други сознанија, кои се надвор од доменот на тукашните разбирања за светот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Расеан низ логорите на северот каде што не се пробива ни здив од медитеранските ветрови по кои сега копнее и тој. Во оваа студена пролет на надежната 1945 која го полага својот априлски вел презаситен со мириси на билки и брмчење на инсекти, онаму, надвор од тријажната станица во која на валкани чаршафи, пред очекуваното ослободување на логорот Берген Белзен - лежи Цви Корец.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Патува со семејството и други логораши во германскиот белзенски транспорт некаде кон Дрезден или понапред кон никаде.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Но Толе позадоцне и ги доведе луѓето дури утредента, по Илинден, та нападот се одреди дури другиот ден.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ете го мојов план накусо: ние треба да почнеме со копањето уште веднаш, та до пролет да ја свршиме оваа работа, ако сте согласни, — заврши иницијаторот на бегството Никола Каранџулов и застана да ги слушне своите другари.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ќе го искршиме првиот ќунк на парчиња и ќе ги раз'рваме другите по него и така ќе се промолкниме еден по друг. А ми рекоа дека надвор од двориштево ѓеризот е ѕидан со плочи, четвртаст и толку широк што не ќе има потреба да го прошируваме.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Жените и децата припиштеа кога видоа дека гори куќата и летнаа да бегаат надвор од дворот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Но токму кога требаше да се врзе синџирот на преслопта; згрмеа пушките од Ивановиќ и Цилета од „Касматоа Тумба“, која по неговото предвидување остана надвор од обрачот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Се заврза борба прво тука; аскерот се стаписа — кој лево, кој десно, без да успее да го врзе обрачот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Почнаа ли да матат вода во аван, се знае.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Барајте си меќан надвор од мојот реон, — и им се обрна на неговите арамии: — Чуте шо реку?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Народот се точеше надвор од селото под разни изговори — оди на работа — жетва, вршење бачило.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Архитектурата на Хундертвасер е во склад со постмодерното и постиндустриското време, со враќањето на човекот кон природата, со дефинитивното сознание дека човекот е само дел од таа природа, а никако некој над-организам, суштество кое може да живее надвор од својата природна околина и кое претставува централен субјект. 122 Margina #19-20 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
-... И така, твоето бебе стотина пати влегува во светот за повторно да се најде надвор од нејзината вагина.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Меѓутоа, Хундертвасер „Fensterrecht“ не го предложува како свој уметнички каприц, туку со тоа начело мисли многу сериозно - целта на неговата акционистичка архитектура е секој, кој ќе осети потреба нешто да промени, не само во внатрешноста на својот стан, туку и врз фасадата од куќата во која живее, за на тој начин да го пласира својот идентитет и надвор од просторот на живеење, тоа може непречено да го направи, и тоа само до онаа точка до која допира неговата рака.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Затворена во себе. Усамена. Само со своите спомени... Тажно.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Остана надвор од кипежот под неговите величествени сводови.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
И така. Тоа се работите околу поемата што ја чинат прилично...надвор од сега и од тогаш“.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Ако воопшто постои дарба за прв допир ( прв допир и во нашата прва, и во нашата дваесетта, и во нашата педесетта година!) – дарбата го преобразува времето, ја возобновува и враќа возраста во зачеток, па како што времето не постои како некоја имагинерна и од материјата независна кондиција така и поезијата не постои надвор од времето.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Ако се има во предвид дека во Р.Македонија од неодамна и средното образование се третира како задолжително и најчесто трае 4 години (од 14 до 18-годишна возраст) тогаш станува нејасно дали законодавецот мисли на задолжителното основно образование или пак предвидува законска можност за вработување која е практично неизводлива во реалноста!?; г) беше додаден нов став кон чл. 252 кој предвиде дека работодавачот кој ќе склучи договор за извршување на работа надвор од неговата дејност (договор за дело, авторски договор), а притоа ќе исплати надоместок (т.н.„хонорар“) за извршената работа во износ повисок од износот на минималната плата утврдена со закон16 е должен да плати придонеси од задолжително социјално осигурување (чл. 7 од ЗИДЗРО/јул.14).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Само што погледна надвор од градите му се истргна весел извик: - Иииј!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Надвор од таму и далеку од сите тие злоќудни гости, кои сеат и жнеат невистини прости, развеани на ветрот бесни, како во сонот мој пак тој чувар да биде на иднината, на мигот на вистината, на слободата и мирот, птица-морнар вечен, за него да нема земја друга.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Но, тоа не беше најстрашното: најстрашно беше тоа што ние живеевме во еден сосема реален и стварен свет, светот на Партијата; ги делевме нејзините ставови за светот и животот, а Јан Лудвик дојде од некаде, упадна во тој свет и сериозно ги разниша нашите убедувања; тој, со други зборови, сериозно се закани дека ќе го уништи тој свет, дека ќе го дупне, како меур од сапуница, и ние ќе останеме – надвор од него, во некаков безвоздушен простор.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Парадоксот беше во тоа: тие, надвор од циркусот имаа сѐ, ја имаа целата планета, милиони и милиони квадратни километри; ние, во циркусот имавме круг со радиус од одвај дваесет метри, а сепак го имавме целиот свет (сум пресметал дека, според формулата πr2, тоа е само површина од 1256м2.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Значи, ние сметавме дека тие се надвор, а ние внатре; тие пак, Луција и нејзината партија, Фискултурецот и, подоцна Земанек, нѐ сметаа за еден вид отпадници од општеството, речиси чудаци, и сметаа дека тие се внатре, а ние надвор од општеството.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Поради реткоста, кршливоста и кратковечниот квалитет на делата на Дишан, секој обид тие да се изложат на разбирлив начин (надвор од непосредните рамки на колекцијата Аренсберг, во Музејот на уметноста на Филаделфија) неизоставно се потпира на реконструкции, реплики, копии и едиторски трудови. (2) Ова особено важи за редимејдите, од кои повеќето биле сметани за безвредни па затоа и исфрлени (дури и од самиот автор). okno.mk | Margina #4-5 [1994] 105
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тоа е љубопитност за тоа како работите можат да бидат поинакви, љубопитност за тоа што се наоѓа зад тотализирачките приказни на индивидуата за животот, и надвор од доминантните индивидуални и интерперсонални практики.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дека неговиот литературен текст на безброј места се пресекува со реалноста, која е надвор од него, е факт лишен од секаква контроверза.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Во оваа прилика не навлеговме во Ќосиќевите спорни излети во политиката и полемичкото тежиште го ставаме на неговата еминентно писателска пракса.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
На сличен начин, во следната просторија од изложбата, познатото „Велосипедско тркало“ (1913 ) на Дишан, кое како и „Полицата за шишиња“ исчезна по кратко време од своето настанување, беше претставено со реплика на Линде, направена во 1961 год.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тие го изразуваа и нашето одбивање да си врвиме кротко, да отстрадаме тргајќи си го страдањето надвор од видокругот на јавноста, да си ја криеме сексуалноста, врските да си ги ставиме в плакар, а на угнетувачите да им гледаме низ прсти.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Некои на Универзитетот можеби и не го одобрувале откако се најде на вести, а на некои можеби и не им било право што сум предложил онаков предмет, но никој не ни помисли дека политичарите и групите за притисок надвор од Универзитетот треба да решаваат што ќе предаваат неговите наставници.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Погледот сам му заскита во спротивното огледало, каде што го ослепуваше белата планина; се загледа некаде низ отворот на тунелот во вителот, надвор од прозорските окна, кон планината.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
-Сите го добиваме тоа што го бараме. Не постои виновник надвор од нас.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Некаде помеѓу белката и жолчката на космичкото јајце, пулсираше живиот човек, со огромен потенцијал од битија, во зачнување, но никој не беше моќен да досегне до лушпата, уште помалку, надвор од маргините на космичкото јајце, надвор од моќната обвивка на Земјата.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Тунелот го привлече, понесувајќи го со својата магнетна моќ: надвор од времето во коешто живееше: надвор од просторот, каде што физички се стремеше со своето тело.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Патрицијот имаше пријатели низ целото царство, и надвор од него – во Новгород, Стефан и Зосима ѓаконот, во Венеција браќата Винченцо и Паоло Пеголоти, чие гостопримство обилно им го возвраќаше кога тие го посетуваа во неговиот дом.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
4. Кога еднаш надвор од природата ќе бидам, јас никогаш В тело од природни нешта нема да се најдам Туку во облик кој златарите грчки го прават Од ковано злато и емајл златен За со нив сонливиот цар да го држат буден; Или на златна гранка ќе им пеам седнат На господата и дамите од Визант За она што минало, минува или доаѓа. (В.Б. Јејтс – „Едрење во Византија“)
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Цела ноќ во црквата им се судеше и на сабајле, во бели мугри ги стрелаа надвор од селото.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Тие, дванаесетмината му беа верни на водачот и во негово име викаа и вестеа по селата ниту еден Македонец, ниту една Македонка да не остане надвор од стројот. И така би!
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Мајката не може да го види неспокојот на детето, а можеби сепак го претчувствува, можеби и таа знае што ќе биде, но знае дека мора да биде така, знае дека така треба да биде, и спокојна е во својата помирливост.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Целата е заштитничка – детето со грбот е потпрено на нејзината рака, а со едното рамо на нејзината лева града, токму над срцето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ним доктор Гете им објаснуваше дека одењето в град лошо би влијаело на нивното психичко здравје.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Точката на која е запрен нејзиниот поглед е некаде надвор од сликата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Имаше луѓе кои го молеа доктор Гете да ги пушти, барем на неколку минути, да излезат од Гнездо, ги склопуваа рацете и паѓаа на колена пред него, но тој не попушташе, сеедно што некои од оние кои го молеа беа мирољубиви, и никакво зло не би направиле надвор од болницата, ниту пак би побегнале.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Точката на која е запрен нејзиниот поглед е некаде надвор од сликата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Потоа гледавме во „Распетието“, во лицето на Исус на кое има само помирување со ужасот, во лицето на неговата мајка полно со ужасен очај.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Клара и јас бевме дел од оние на кои им беше дозволено во групи, во придружба со болничари, да излегуваат од кругот на болницата и да прошетаат по градот, но сепак ни таа ни јас никогаш не посакавме да излеземе од Гнездо, останувавме со оние на кои им беше забрането да излегуваат надвор од психијатриската клиника.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Оној нејзин поглед упатен кон хоризонтот надвор од сликата можеби е поглед во некоја друга реалност, таму каде што сѐ е сочувано, и каде што сѐ што било, сѐ што е и сѐ што ќе биде, ја добива својата вистинска смисла.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
56. Бидејќи овие зборови им се упатени на членовите на МНЛД и на интелигенцијата надвор од Македонија, каде што постоеја извесни услови за слободен развиток на македонската национална научна мисла, тие имаат оправдување, но не можат во целост да се однесуваат и за македонската интелигенција што се наоѓаше во земјата, па ни за онаа во соседните монархии, зашто не постоеја ни елементарни услови за таква дејност.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Македонската интелигенција секогаш кога е надвор од своите официјални работи треба да зборува меѓу себе на централното македонско наречје /велешко-прилепско-битолско-охридско/, кое ќе треба да се воведе во сите религиозни и национални пропагандни и турски училишта како задолжителен предмет.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во јужнословенскиот јазичен синџир има неколку колца надвор од српскиот и бугарскиот политички јазол: тоа се македонските наречја.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Македонската теорија воопшто не ја приклучува кон овој редослед, како нешто што е автохтон развиток и надвор од пропагандите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Второстепено влијание, барем за мене, имаше “The Wandering Scholars” од Hellen Waddell, препечатена во раните педесетти и значајна за младите поети од Средната генерација, кои во голем број ги напуштија манастирите и ги крстареа Европските патишта славејќи ги низ песна пошироките животни видици што ги откриваа надвор од своите академски ѕидини.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Сакаше повеќе од неа, сакаше повеќе надвор од неа, сакаше таа да биде некоја друга, сакаше да бара и да најде некоја друга, а не неа.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
И ако ме намразите поради зборовите или поради делата мои, јас нема да починам и повторно ќе ви зборувам и повторно ќе работам и единствено во срцата ваши, а не надвор од нив, ќе ја барам повторно љубовта кон мене, ќе ја барам со секој здив на моето битие, оти не постои друга награда на овој свет за оној што вистински љуби освен возвратената љубов.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Впрочем ти самиот сношти побара да останеш надвор од сева работа?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
ФЕЗЛИЕВ: Да. Но, не и надвор од животот.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Мудро е решението на Глигор. Умри надвор од оваа зандана: во длабочините на морето или во некоја бездна, слободен и горд...“
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Проколнато е неговото име надвор од занданата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ќе може Глигор да се зафати со работа. Овој смрден кауш стоеше надвор од луѓето и светот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Арсо, кој од почетокот отуѓено ги слушаше зборовите на Глигор, со интерес се загледа во него, во тоа енергично лице со широки вилици, со опнати цврсти мускули, со испечена од пустинското сонце кожа на вратот, во неговата темна кадрава коса, во јаките гради коишто силно и власно се подигнуваа како да се стремеа да го наполнат просторот на ќелијата и да искочат надвор од неа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Недоразбирање со самиот себе и со она што постои и стои надвор од мене?
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Животот ги вика нив надвор од овие запрашени ѕидишта...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ама ете, фамилија е тоа и тие работи секогаш биле нешто за кое не се зборува надвор од ѕидовите на домот, кој одамна веќе не е дом, а уште помалку топол.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Сега сите добро насетуваат што им зборува Максима Акиноски: и ако отиде некој в сабота в град за да купува, или ако отиде по некоја друга работа во некое друго место надвор од Потковицата, да не шлапа таму што годе туку да си го држи јазикот стиснат за заби.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Тоа прво, второ: Јована Дамчески, зашто не беше христијанин и Турчин, го закопаа надвор од гробиштата, тука, на Бел Камен, и оттогаш Бел Каменсе вика уште и Јованов Гроб и Турчинов Гроб, а Видана и Ристана, дека беа христијани, ги закопаа, со поп, на гробиштата, и трето, првата, Јовановата и Росината приказна, се случила многу одамна пред триста, четиристотини години, кога Потковицата ја имаа завојувано и ја владееја Турците, а вторава, оваа со Видана, и сѐ што е во врска со неа, започна во Првното србско, во 1912 година, а заврши во Ворото бугарско, во 1943-та...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И макар што ништо од сѐ што се раскажува за него не излегува надвор од природниот начин на живеење на птиците грабливки, сѐ е претерано зголемено, грозно и злокобно.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Толку ти е мило во душата што при секое посегање да сркнеш од чорбата, лажицата ти бега надвор од ваганот. На несакање ти бега.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сѐ сакаш да изнесеш надвор од срцето, да го видат сите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Надвор од устата им испаѓа, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ништо не зборува, Потоа го изведоа надвор од манастирот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А може и да е крива, вели оти надвор од постелата и надвор од собата, јас сум здрав маж. Ќе заскочам и јуничка и јаричка, вели, и коза и магарица, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Раката му остана крената, надвор од варта, Дали нешто важно сакаше да каже?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Богатството во Стојановата држава не смееше да се изнесува надвор од домот.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Фејсбукот едноставно се преобрази во мрежа со која се комуницира со луѓе надвор од земјата.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Накратко, никогаш не сум сретнал ниту еден заколнат математичар кому може да му се верува надвор од равенките и корените, или кој потајно не верува дека x2 + px е апсолутно и безусловно еднакво на q.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Нивната работа, наречена „филозофска херменевтика“, покажа дека поделбата ум - тело, што лежи во основа на современата медицина е социјално договорена интерпретација, а не одраз на објективната реалност надвор од човековото искуство (Messer, Sass i Woolfolk, 1988).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тогаш, започнува да ни се привидува дека ние господариме со сето, што е надвор од нас.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
И сето што е надвор од нас и разграничено од нас, и со сето останато што се разликува од нас и од него (од она, за кое говориме во дадениов момент) со просторот, макар и исполнет со воздух, ние тоа го нарекуваме предмет.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Тоа беше твојата маѓија, тоа што живееше надвор од историјата, за тебе сѐ беше сега.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Во тој свет на маалото имаше населено, пред војната и по војната, луѓе од сите страни на Балканот, но и надвор од него: Македонци, Албанци, меѓу нив муслимани, католици и православни, познати како Шкрети, Турци, Срби, Ерменци, Грци, Бугари, Власи, Хрвати, Босанци, Роми, дури по некое руско семејство и други, сите поврзани со заедничката грижа на опстанокот на семејствата, како да ги нахранат децата во гладните времиња, принудени во едно време да чуваат кози, да се здружат со козите на козарите, повикани од режимот од планинските села, да станат работничка класа, но набргу козите од други причини им беа одземени од козарите и ликвидирани, а козарите не станаа никогаш работничка класа каква што ја замислуваа архитектите на новото комунистичко општество.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Неа човек ретко можеше да ја види надвор од својата собичка во која живееше затворено, тихо.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Знам и за кучињата и за кравите, знам зошто вујна понекогаш ме мазни по глава, ми дава лепче со сиренце само за да излезам надвор од куќи; знам и колку го налутува тоа мое влечкање по скали добриот вујко, него место не го земаше чекајќи да излезам од куќи.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Надвор од градот на квечерината е нерешителна и збунета од искинатиот лет на црвеноглавите жолни со невозможно силен клун; сити се тие птици добротворки на дрвјата и без чувство се за голите козји черупки на литите страшила по нивите.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
За инает, и надвор од себеси, се нафрлив на приклучокот за антена.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Неколку дена подоцна, по една претстава во операта „Гарние“, тој доаѓа позади сцената да ја поздрави, да ѝ честита за прекрасниот настап и ја кани да одат на панаѓур на кој се слави празникот „мајски ден“ слично како во Америка, во едно мало, идилично место надвор од Париз. Таа прифаќа.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Библијата ги принудуваше Евреите и христијаните да трагаат по бесмртноста покорувајќи се на Бога, останувајќи верни на добродетелите и правдината.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Нивната награда или спасот беше вон историјата и надвор од времето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Зашто, како воопшто може да се утврди дури и најочигледниот факт, ако не постои никаков друг доказ надвор од сопственото сеќавање ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И тоа, исто така како да доаѓаше некаде надвор од него.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Таа претпоставуваше дека некаде надвор од нас постои „вистински“ свет, во кој се случуваат „вистински“ работи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Надвор од чистинката“, рече Џулија, „подобро е да одиме тивко.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Пред човекот немало ништо. По човекот, ако дојде до крај, ќе нема ништо. Надвор од човекот нема ништо.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
По три или четири минути, беше надвор од регионот во кој падна бомбата, и бедниот разлазен уличен живот се одвиваше како ништо да не се случило.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тие беа надвор од секакво сомневање.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Смит!“ вресна еден глас од телекранот. „6079 Смит В. Рацете надвор од џебовите!“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Целта на ниските, кога воопшто имаат цел - зашто постојана карактеристика на ниската група е тоа што се премногу измрцлавени од ринтање за да бидат свесни, освен повремено, за било што друго што е надвор од нивниот дневен живот - е да се укинат сите разлики и да се создаде општество во кое сите луѓе ќе бидат еднакви.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сфаќаш ли дека си сам? Ти си надвор од историјата, ти си непостоечки.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Мислиш ли дека е надвор од нашата моќ да создадеме двоен астрономски систем ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Верувањето дека ништо не постои надвор од твојот сопствен ум - мора да постои некаков начин за да се докаже дека тоа е погрешно ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„ Но целиот универзум е надвор од нас.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Непријателот не беше толку љубовта, колку еротиката, и во бракот и надвор од бракот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Јас го правев тоа со страст што ме опијануваше, шмукајќи ја првин едната, а потоа другата брадавица, апејќи ги цицките чие менување на облините го чувствував на површината на усните и јазикот, кој застануваше на места за потоа одеднаш да направи свиок со врвот, да притисне, да потсети дека јас сум тука и дека таа игра не е надвор од мене, дека таа е дел од моето рацио, дека знам што правам и дека знам зошто го правам тоа.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Сето тоа беше надвор од него, насетуваше Ѓулсиме со својата детинска чистота и женска проникливост.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Кога ќе излезеше во чаршијата, ако ќајата на занаетчиите не го отпоздравеше, тој помислуваше на пизмата од Тодора, која ете, го следи и надвор од дома и му го поросува патот со остри срчи.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Со брз опул ги забележа и гавазот и Бошко надвор од авлијата, кои ги држеа уздите на коњите.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
И го управи замислено погледот надвор од сарајот. Замолчан.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Му се чинеше и повисоко одошто е, кога уште ќе замислеше дека горе, изделено од рајата, е сѐ што вреди, седиштето на валијатот, уќуматот, беледието, а заградени од ѕидиштата се и сите големци на градов, нивните куќи и сараи, богатствата, анамите и слугите, а покрај нив војниците, магазите со жито, складиштата на муниција, топовите, ѓулињата, јаничарите и нивниот јаничарски началник, што го викаат коџа-ага, па јузбашата, церибашата, дури и спахискиот ќаја е тука, ама и големиот мула не може да биде надвор од ова место, зашто нему му даваат дваесет ќесиња годишно.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Излезе ибн Бајко надвор од храмот, измазнет и бел во образот, како од бербер да излегол, намачкан со ѓулсуи и тие други берберски марифети. Срцето му тупотеше.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
6. НАДВОР ОД ОРОТО МНОГУ ПЕСНИ ЗНАЕ - мелодија тананика, но зборовите му се туѓи, а на оро штом се фати ќе почне и да се кае дека нозете му се плеткаат по тактови други...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Така, покрај веќе постоечките дотогашни, законски предвидени, видови работен однос (на неопределено време, на определено време, работен однос со приправници и работен однос надвор од просториите на работодавачот) – беа воведени и следниве можности: а) договор за вработување со скратено работно време кај еден работодавач – кога работникот работи за време кое е пократко од полното работно време кај работодавачот (чл. 48, ЗРО/05).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
ж) договор за вработување за вршење работи во странство, но само за ограничен период (чл. 249, ЗРО/05) – каде што, паралелно, се применуваат и странските прописи согласно меѓународното приватно право; з) посебен договор поради вршење работи кои се надвор од дејноста на работодавачот, а кои имаат за предмет самостојна изработка или поправка на одредени ствари (пр. машини); потоа, самостојно извршување на определена физичка или интелектуална работа (пр. културно-уметнички работи и сл.) – чл. 252, ЗРО/05.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Правилниот, малку орлов нос, брадата и устата му ја дополнуваа убавината, а здравите заби и веселата насмевка го правеа примамлив за секоја негова врсничка во селото и надвор од него.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Но се задржа кај старците цел ден и ноќта преноќева тука во дворот под ведро небо и точно разбра дека водата во тврдината е доведена со ќумци од Беренското Чешмиче, кое е надвор од тврдината 400-500 метри, та уште утре ќе им ја запре и ќе ги принуди да се предадат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Овие забележувања за некого надвор од нашиот круг се многу ретки, на почетокот може и единствени.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
4.8 Сега навикнувам на живот Надвор од времето Во кое, наслушнувам, Рика ноќта како болен бивол Пред наносите на раздробена срча.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Можам да ја замислам возбудливоста на тоа време, но мислам дека Ренесансата, оставајќи ги нештата надвор од сликата, го игнорира оној дел од нашата психа, којшто е малку нечист и варварски.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Откако се наиграа и нашетаа низ село, сите улички ги протрчаа со коњите, сите кучиња ги нападија надвор од селото, ги направија коњите бела пења, изгазија ергенчињата по некое девојче, турнаа по некоја стара баба и ќерамида од покривите; на еден знак се прибраа секој во својата „база".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Од сѐ повеќе ја разубавиле бујните гради кои, наполнети со млеко, само што не се истуриле надвор од гушалето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Не можејќи лесно да се помири со оваа судбина до крајот на животот, постојано се надеваше дека, сепак, еднаш, ќе отпатува надвор од границата.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Но да се пренесе вселената, објективниот свет, една реалност што постои надвор од човекот да се пренесе во него самиот единствено со мистиката на самоспознатиот дух, а оваа реалност да биде сметана и понатаму како прост привид, како обично олицетворение на логичките категории и „идеи на апсолутниот дух“, значеше и да биде „укинат“ апсолутниот дух, да се пренесе во друга состојба, да се објасни „духот“ со појавата на материјата, а законите на дијалектиката — со законите на развитокот, настанувањето и условите за неговото познавање од страна на човекот.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Причината за развитокот и движењето на категориите па „светскиот разум“ тој никогаш не ја барал надвор од нив, туку ја откривал во самите нив.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Вака, ем на доверлива мисија, со највисокото локално и републичко и партиско раководство, ем надвор од редовите на Партијата.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Стана Ламбе и одговори: - Патролата дојде во селото, го врза Анѓелета и го отера некаде надвор од селово. Понатаму што станало не знам.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Уметникот тежнее кон чудо, сликарот посакува неговите слики да излезат од платното, надвор од сликата и една пукнатина е доволна за пандемониумот да се лизне низ неа. 104 okno.mk
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Во животот би се нафатил само со една дејност што е надвор од моите политички и литерарни амбиции.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Чудно однесување! Трогателна приврзаност кон она што се случува и надвор од зборовите додека бараме потпора во знаците втиснати од животот во нашите сетила.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Притоа, во тој воведен дел професорот го беше навел како потврда местото, (предел околу Пчиња), и името (Наум Светиев) на самотникот, сопственик на мала куќарка, надвор од градот, во непосредна близина на викендичката на професорот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Кадар трет:
Сенката му паѓа отаде умот
надвор од јазикот, од времето.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Твојот пат е
твојата светост.
Твојот пат сочинет од
име и идентитет
и другите
подзаборавени
потценети
распродадени
за туѓ ќеиф, по сопствена вина
- доблести и добра
сега и материјалните
територијалните
егзистенцијалните
сѐ
за да бидеш
и никој, и ништо
и да се рассееш
по светот
БЕСТРАГА, НЕВРАТ
ЏЕНЕМ, ПО ЃАВОЛИТЕ
надвор од јазикот...
Но твојата трага
- длабоко втисната
тетоважа
на светот -
не е само твоја.
Не скршнувај
од својот
Дом
народе мој!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
По звукот, звукот предавник,
се препознава
- Вардар е надојден.
Изворот е изгубен однапред
за оној кој бега од изворот
- како реката.
Рамнодушна
спрема времето
спрема колективната несреќа
спрема личната карма
спрема сè
надвор од неа.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
„Што правиш надвор од креветот?“ инсистираше тој.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Баба му истрча од станот, надвор од куќата, налево, надесно. Од санката ни трага...
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
На местото каде што се наоѓаше олтарот поставија голема сцена со црвени завеси.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Во јануари не пренесоа во еден голем манастир. Надвор од градот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Германската филмска ѕвезда, Ани Ондра (Anny Ondra) одвај зборуваше англиски и бидејќи дублирањето, како денес, тогаш не постоеше, нејасните места ги снимав со помош на англиската актерка Џоан Бери (Joan Barry), која беше сместена во кабина надвор од кадарот и која го зборуваше дијалогот во микрофонот пред себе, додека г-ѓицата Ондра само ја отвораше устата, како да зборува.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Неговата трка, неговата смачканост, останува надвор од нејзиниот (и наш) видокруг, надвор од нејзиниот (и наш) интерес.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
А што пак ние тука можеме?
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Којзнае колкава била изненденоста па и уплашеноста на Иван Степанович кога во очите на својот толку очекуван син наеднаш го открил погледот на Генералот.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А кога резултатот станал многу очигледен, барем за него ако не и за другите, Иван Степанович решил да го реализира она што никој дотогаш не го поврзуваше со неговото име; побрзал да го оневозможи идното споредување на неговиот син со друга жива личност надвор од семејството.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Заспа цврсто. бела куќа на бел облак, носена од бели птици; бел чад од бел оџак, бела гитара без жици; бела музика од бел ѕид, бел славеј надвор од вид; тик-так нон-стоп часовник ѕиден, отчукува време на живот иден; лево-десно шета едно бело клатно, со бела боја црта на празно бело платно: бели гради на бела жена, легната на бела постела; сето тоа на бело знаме веено од бел призрак, качен на бел рид над кој се спуштил бел облак.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Чкрта по ѕидовите и вели дека сликите живеат надвор од рамките.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Но, хигиеничарките му беа благодарни – од силата на неговиот глас лебарките и бубашвабите се уплашија и избегаа надвор од болничките простории.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
23 Токму она што е надвор од заедницата (туѓото) служи за кохезија и зацврстување на заедницата како внатре.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Како последица на развојот на технологиите за надзор, „границите сега постојат на друго место... на места кои традиционално им припаѓаа на суверените држави, но сега се трансформирани за да им овозможат на владите надвор од своите географски граници да го проверуваат личниот идентитет и да го следат движењето на луѓето пред тоа движење воопшто и да се случи“.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Бидејќи урбаниот простор е толку заситен со пораки од културата и доминантните идеологии, јас сакав да создадам еден друг простор“.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
А што има надвор од границата?
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
142 Ако случајноста е она што ја прави историјата, тоа ја нагласува нужноста и можноста за создавање нови односи со сите наследени општествени норми, надвор од сообразноста и подрачјето на прифатени вредности.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Преку процесот познат како „обезграничување“, функциите на границите сѐ повеќе навлегуваат длабоко во територијата, сѐ подалеку од границите на територијата.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Слика тажна. Судница девет, табла за повик, чекаат сите решение на енигма, која веќе е решена, надвор од тој ходник.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
Не можејќи да го занемарат тој факт, Амбасадата во Атина сугерирала дека било многу тешко да се изврши "трансферот на македонските Словени".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во таква ситуација се чини дека за американските претставници Балканот почнувал единствено надвор од балканските салони и шведски маси.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Следувал многу логичниот заклучок дека "односното население не е отсечено од неговите 'браќа' надвор од значителното грчко население во источна Македонија, туку обединето со него преку природниот пат низ битолскиот теснец и отсечено само со државната граница".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
САД И НИВНОТО АНГАЖИРАЊЕ НА БАЛКАНОТ ВО 1941 ГОДИНА
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
10 За САД, македонското прашање влегувало во рамките на т.н. балканизам. 11 Појавата на ВМРО и Врховниот македонски комитет во голем дел не го привлекла вниманието на дипломатите на САД, бидејќи само неколку службеници работеле на Балканот и тајната природа на движењето останало надвор од очите на Американците, кои биле фокусирани на економските работи, пред сѐ во пристаништата на Османлиската Империја.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Утредента, на зајдисонце, Ѓорѓи нарами торба во која Киревица му стави два пешника леб, сирење и неколку глави кромид и излезе надвор од селото.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Надвор од Смрдеш, во ширната дабова шума, колоната застана.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Додека сезнајниот атеистолог А.А. се подготвуваше во вообичаен вовед да ни го претстави православниот павилјон и со тоа судбината на оваа вера во текот на сталинистичкиот комунизам во Албанија, јас бев обземен од мислата за тоа кому му пречеше троверјето во земјата и надвор од неа?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сакаше да размени поглед со братучедот, но кога погледна пак, виде дека тој уште спие со двете раце надвор од ровот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Налик на непристрасен наратор, застанувајќи над и надвор од раскажуваниот настан, тој всушност, за време на сета сторија, сугерира дека е внатре, дека е вознемирениот глас на една неправедна војна, на една апсурдна и трагична војна...
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Јас можеби и ќе му кажев, ама мене тогаш во очите ми навреа солзи и за да не ме види, јас речиси излетав од неговата канцеларија надвор од ходникот“.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Се разбира дека тој покажа интерес за случувањата во Сан Диего, но тоа само го увери дека доживувањата на младите љубовници со ништо посебно не излегува надвор од дури и предвидливиот шаблон така што му беше доволен фактот Едо и Су продолжија заеднички да живеат како што почна во собичката на механичарската работилница на Али во Сан Диего, но сега во станот на Су во улицата „Кинг“, во центарот на Торонто.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Излегов еднаш надвор од градот и застанав да го чекам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Како слабоста да е надвор од човекот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Истрчав надвор од автобуската.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Додека траеле атентатите, македонското население во Солун де факто, било ставено надвор од законот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
41 Според едно друго тврдење, велешките ученици, шетајќи се покрај морскиот брег на Солун, често гледале како Евреите- рибари и чунџии ги вадат гемиите надвор од морето за да ги поправат.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)