Наеднаш ми проструи низ целата телесна мускулатура една морница која со молскавична брзина стигна до мозочните ќелии.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Тој мирно го поведе коњот кон шталата на едно запустено лозје, кое едно време беше гордост на еден фармер по име Фитваџијан.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И туку наеднаш ми паѓа нешто пред очи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А самиот текст потсетуваше на ситен вез, што би можел да се прочита само со лупа.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Наеднаш ми светна дека тој повеќе време јава наутро и ова утро дошол по мене само затоа што знае колку сакам да јавам. – Кој рече нешто за крадење на некаков коњ? – праша тој.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Не знам за каков привид можеше да станува збор, но наеднаш ми се пристори дека буквите што ги пишуваше Грофот, ги имав видено извезени на мали картички, помали и од личните посетници.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
И како што сум одвалувала така, во снегот, нешто наеднаш ми ги сопнува нозете. 82
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И наеднаш ми фркнува нешто, ми се крева раката. Бљад!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)