Мислам оти неа ја имам составено од сите оние нејасно промолвени зборови на Семјон што ќе ги изречеше од невнимание а понекогаш и намерно за да ја задоволи барем делумно мојата женска љубопитност.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
- Срцка! - ова го кажа намерно за да го чуе „визави“ личноста.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)